𝙳𝚘𝚞𝚋𝚕𝚎 𝙼𝚒𝚗 [𝐬𝐡𝐨𝐫𝐭 𝐬𝐭𝐨𝐫𝐢𝐞𝐬]

𝐅𝐑𝐈𝐄𝐍𝐃-4:𝐄𝐍𝐃

[𝐄𝐍𝐃]

-Jiminနဲ့ မတွေ့တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလို့ ထင်လဲ။

-အိမ်မှာ အမြဲလိုလိုမြင်နေရတဲ့လူကို မမြင်ရတာတွေ၊ အရုပ်ကို ဖျက်စီးဖို့ လုပ်တဲ့ လူကို သတိရတယ်ဆိုတာကိုတော့ ကိုယ် မလိမ်ချင်ပါဘူး။

-သ‌ဘောကျတဲ့စိတ်က ဖြတ်ဖို့အတော်ခက်တယ်။

-သူငယ်ချင်းဆက်ဆံရေးကိုပါ ဖြတ်ခဲ့တာပဲ။

-အမှတ်မထင် လမ်းမှာတွေ့ဖြစ်ကြရင်တောင် ရှောင်သွားဖို့ အမြဲတွေးနေခဲ့တာ။

-သဘောကျခဲ့သူက ကိုယ်ဖြစ်လို့ ခက်ခဲရပါတယ်။

-အနေသိပ်မစိမ်းတဲ့ သူငယ်ချင်းဆီကလည်း သူ့အကြောင်း ဘာသတင်းမှမကြားရတော့ပါ။

-ကိုယ်နှင့် Jiminမတွေ့ဖြစ်တာ 3လခွဲလောက်ကြာနေပြီ။

-ဒီလတွေအတွင်း ကိုယ်ပန်းချီဆွဲဖြစ်တယ်၊ ရင်းနှီးလာတဲ့သူအချို့လည်းရှိတယ်။

-ပန်းချီဆွဲဖို့ ချိန်းထားတာမလို့ အပြင်သွားရဦးမယ်။

"Hello..joon
မင်း ဘယ်နားရောက်ပြီလဲ"

"အိမ်ရှေ့မှာ ဆင်းခဲ့တော့လေ"

-Joonက ကားနဲ့လာခေါ်မည်ဟု ပြောထားသည်၊ ဘယ်လောက် ဝေးဝေးသွားကြမလဲမသိပါ။

"Jungkookက သူ့ဘာသာလာလိ့မ်မယ်၊ ငါတို့က ရွေ့ရုံပဲ"

"ဒါဆိုဝင်ခေါ်စရာမလိုဘူး‌ပဲ"

"အင်းဟုတ်တယ်၊
YoonGi.. သီချင်းနားထောင်ချင်လား"

"နေပါစေ"

"ငါနားထောင်ချင်တယ် ဖွင့်လိုက်ပြီ"

"အိုကေ"

-Joonရဲ့ အခုလိုပုံက မင်းနဲ့တော့တူတယ်နော်၊ မေ့ထားပါတယ် ခက်ခက်ခဲခဲပါပဲ။

-အခုတော့ ပြန်တွေးနေပြန်ပြီ။

-အချိန်းအချက်နေရာကို Jungkookက အရင်ရောက်နှင့်လေတယ်။

-ကော်ဖီဆိုင်ထဲကနေ အပြင်ကို ရှုခင်းကြည့်ကောင်းမယ့် နေရာကို ‌Jungkook ကရွေးထား‌တယ်။