တာအိုခဲတံ ( အပူအပင်မဲ့ အင်မော်တယ် ) (ချင်းကျူ) ( စ / ဆုံး )

8 - 14 ( end )

#အပူအပင်မဲ့အင်မော်တယ်
Book 31
Chapter 8
ပုံပြင် ၅ (သေချင်နေတာလား)

“ဒါက မဟာမိုးကြိုးဂိုဏ်းလား”
ယန့်ရှီလည်း ကီလိုမီတာ ငါးထောင်လောက် အကျယ်အဝန်းကို ခြုံကြည့်ပြီး မေးမြန်းလိုက်ပါပြီ။

“ဟုတ်ပါတယ်”
သူတို့ လမ်းမှာ စကားပြောရင်းနဲ့ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် လူကြီးနာမည်ဟာ လျှိုမု ဖြစ်ကြောင်း သိလာခဲ့ရပါပြီ။ သူဟာ မဟာမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အဓိက အကြီးအကဲ တစ်ဦးပါ။ သူ့ရာထူးအဆင့်အတန်းဟာ အလွန်ကို မြင့်မားပါတယ်။ တကယ်လို့ ဖန်းကီအနေနဲ့ ဂိုဏ်းကနေ မထွက်လာဘူးဆိုရင် လျှိုမုအနေနဲ့ ကိုယ်တိုင် လိုက်လာမိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ပြီးတော့ ဒီကုန်းမြေတိုက်ကြီးဟာ အပေါ်ယံ အင်အားအရ ဝိညာဉ်ဗဟိုကမ္ဘာနဲ့ မကွာခြားလှတာကြောင့် ဘိုးဘေးသူတော်စင် အဆင့်ဟာ အမြင့်ဆုံးအဆင့်လို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။တစ်နည်းဆိုရရင် ဒီနေရာမှာ မဟာစကြ၀ဠာ အဆင့်ဆိုတာ မရှိနေတော့ပါဘူး။

မဟုတ်ဘူးဆိုရင် ဖန်းကီ အသတ်ခံလိုက်ရလို့ လျှိုမု ဒေါသထွက်နေပါ့မလား။ ဒါပေမဲ့လည်း ဝိညာဉ်သစ်သီးကြောင့် ဒေါသတွေ ပြေသွားခဲ့ပါပြီ။

ပြောစရာတစ်ခုပဲ ရှိတာက မဟာမိုးကြိုးဂိုဏ်းဟာ ဒီကုန်းမြေတိုက်ကြီးရဲ့ ထိပ်တန်းအဖွဲ့အစည်း ငါးခုထဲက တစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။ သူတို့တွေမှာ ဘိုးဘေးသူတော်စင် တစ်ဦး ရှိနေရုံတင်မက အလွန်ကျယ်ပြောတဲ့ တောင်တန်းဒေသနဲ့ ကောင်းကင်ရတနာ အရင်းအမြစ် အများအပြားကို ပိုင်ဆိုင်ထားခဲ့ကြပါတယ်။ ကောင်းကင်သူတော်စင် အဆင့်အောက် တန်ခိုးရှင်တွေဟာ ဒီနေရာမှာ နှစ်ဆလောက် တိုးတက်နှုန်း မြန်နေတာ တွေ့ရမှာပါ။

ဒါကြောင့်လည်း မျက်စိတဆုံး မြင်နေရတဲ့ တောင်တန်းဒေသ တစ်လျှောက် မဟာမိုးကြိုးဂိုဏ်းကို တည်ဆောက်ထားခဲ့ပါတယ်။ နန်းတော်တွေ အဆောက်အဦးတွေကိုလည်း နေရာတိုင်းလိုလို တွေ့ရမှာပါ။ ပတ်ဝန်းကျင် ရာသီဥတု ရှုခင်းကလည်း သာယာလွန်းပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ ယန့်ရှီနဲ့ ချင်းရှောင်တို့ အံ့အားသင့်ပုံ မပြခဲ့ကြပါဘူး။ ပြောရရင် ဒီလို သာယာတဲ့ ရှုခင်းတွေ မြင်ရဖန်များလို့ ရိုးတောင်နေပါပြီ။