ders notu # yeonbin

012

yeji
neredesin?
çekimler var

yeonjun
ne?
ders çalışacaktım ama bugün

yeji
?

yeonjun
soobin ile sözleştiiiim

yeji
aptal orospu ya
çabuk gel şuraya

yeonjun
YA YEJI
BAŞKA GÜN YAPALIM

yeji
YEONJUN
SANA BIR HAFTA ONCE ATTIM PROGRAMI
ANİDEN GERÇEKLEŞMİYOR BU ÇEKİM
SÖZ VERME KİMSEYE AMK GERI ZEKALISI
hemen geliyorsun yoksa mahvederim seni.

yeonjun
ama...

yeji
hemen.

yeonjun
tamam...

⎯

"yeonjun, iyi misin?"

yanıma gelip iyi olup olmadığımı kontrol eden taehyung abiye baktım. ara verilir verilmez kenara geçip küs bir çocuk gibi oturduğumdan olsa gerek yanıma gelme ihtiyacı duymuştu.

"abi ya," dedim mızmız bir şekilde. "bugün randevum vardı..."

gülüp saçlarımı dağıttı. tabii bu hareketi, kuaförüm tarafından hiç hoş karşılanmadı. jessica tiz bir sesle bağırıp elindeki tarakla taehyung'a ilerledi. o tarağı kesinlikle amacı dışında bir şey için kullanacaktı. taehyung gülerek ondan kaçmaya başladığında setteki atmosfer değişmiş ve yumuşamıştı.

elinde karton bardaklarla yanıma oturan jongho'ya baktım bu kez. tebessüm edip kahvelerden birini bana uzattı. "gergin misin?"

"pek sayılmaz aslında..." kahveden bir yudum aldıktan sonra önümdeki masaya bıraktım. "özür dilerim. sizinle partner olmak hayallerimin ötesinde. ama bir türlü moda giremiyorum."

"sana yardımı olacak herhangi bir şey var mı? yapabileceğim bir şey?"

başımı iki yana salladım. "teşekkür ederim ama yok." birlikte sessiz sessiz otururken idol hayatı ile ilgili sorular sordum ona. sohbetimiz bizi yakınlaştırmış ve gerginliği de götürmüştü.

ara bittiğinde jooyeon, jongho ve taehyung ile aynı karede bulunduğumuz fotoğraflar çekildi. bireysele geçildi ve sonra tekrar grup grup birleştirildik.

kıyafetlerimiz değişip de ikinci bir tura geçtiğimizde yönetmenin yoğun eleştirileri daha çok asmıştı suratımı. havaya giremediğimi söylüyordu ve haksız değildi...

omuzlarım düşük bir şekilde yeji'nin uzattığı içecekten bir yudum almışken dikkatimi yönetmenin arkasındaki bir yüz çekti.

doğruldum. omuzlarım da sırtım da dikleşmişti. bir köpek olsaydım eminim kulaklarım havaya kalkar, kuyruğum sallanmaya başlardı.

"soobin!" oradaki kimse umurumda olmadı. ona doğru koşup karşısında durdum. "ne yapıyorsun burada?"

odadaki herkes susmuştu. soobin gülüp bana baktı. "neden olacak? çekimlerden sonra ders çalışacağız da ondan."

kocaman gülümsedim ve başımı salladım. "hemen bitireceğim." eski yerime döndükten sonra derin bir nefes verdim ve hazır olduğumu hissettirecek bir pozla başladım. verdiğim her poz eleştiri almadan değiştirildi. ve gerçekten de en hızlı şekilde bitti bireysel pozlarım.

yerimi taehyung aldığında hızla soobin'in oturduğu sandalyenin yanına sandalye çektim. sandalyeye ters şekilde oturup kollarımı sırt kısmına koydum. "yeji mi çağırdı seni?"