Amor

Bölüm 1

Bu hikaye sevmenin,sevilmenin ne demek olduğunu unutan iki insanın hikayesi.Umarım yolun sonunda sevmeyi,sevilmeyi hatırlamış olurlar 😊.

Yine aynı yerdeydi.Yorgun ve korku dolu gözlerle baktı karşısındakı eve.Ayakları onu ileri gitmeye zorlarken,kalbi deli gibi atarak onu geri döndürmeye çalışıyordu. Durmadı titreyen bacaklarına inat ilerledi.Kapıya ulaştığında kendisini içerde neyin beklediğini biliyordu.Çünkü bu ilk değildi.Elini kapı kulpuna götürünce ellerinin de titrediğini fark etdi.Bak bu işte bir ilkdi.O kapıyı açarken hiç bir zaman eli titrememişdi.O an kalbine bir ateş düşdü.İçi yanıyordu sanki.Bu tuhafdı çok tuhafdı.Kalbindeki acı belki diner diye hızla açtı kapıyı.İçerden belki bir ses gelir umuduyla bekledi bir kaç saniye.Ama hiç bir ses yoktu.O günkü gibi...Sonra bir adım atdı.Eve girdi.Ardından bir kaç adım daha atdı.İşte burdaydı hayatını değiştiren o kapının önünde.Okyanus gözlerinin dolduğunu hiss etdi.Dudakları titredi küçük bir çoçuk gibi.Ama ağlamanın zamanı değildi.İstesede ağlayamazdı.Unutmuşdu çünkü ağlamayı.Şuanın hemen bitmesini istedi.Bunun için de kapıyı açması gerekiyordu.Açtı da.Ama bu da neydi?

...

Gözlerini açtığında ilk nerede olduğunu sorguladı.Kahve kokusunu hiss edince derin bir nefes aldı.Bu gördüğü kaçıncı rüyaydı?Ya da kabus mu demeliydi?Yatdığı yerden kalktı.Elleriyle ilk yüzünü sıvazladı sonra saçlarını düzeltdi.Bir-birine karışmış sakallarını kaşıyarak masanın üzerinde ki saate uzandı.Her zamankinden bir saat geç uyanmışdı.Gördüğü o farklı rüyadan olduğunu düşündü.O anı düşünürken yüzünde oluşan o acı tebessümün farkında değildi.

"Ağam,günaydın."Yanına gelen adamla düşüncelerinden sıyrıldı Emin.Elindeki poşetin içindekileri çıkarmakla meşgul olan dostuna baktı."Günaydın Yaverim.Neşelisin hayırdır?"Yaver şarkı mırıldanarken aynı zamanda olduğu yerde dans ediyordu.Emin küçük bir tebessümle baktı ona."Yok be ağam her zaman ki halim.Ama doğru söylüyorsun bu gün bir az daha farklı uyandım."

"Nasıl farklı la?"diye merakla sordu."Bende bilmiyorum ağam ama bu gün diğer günlerden farklı gibi."Daha fazla üstelemedi Emin.Başını salladı."Öyle diyorsan öyledir Yaver.Selimle konuştunmu hiç?Ne zamandır ses yok."Yaver kenardaki sandalyeyi çekip oturdu.Önündeki simitden bir parça koparıp ağzına atdı.''Yok valla ağam ortalıkda görünmüyor.Bu gün gidip bakarım ben.Dolanırım oralarda bir az.''Yaverin karşısındakı sandalyeye oturdu.Sakalını sıvazlayarak düşünceli bir şekilde duvardaki ağaç resmine baktı.''Yalnız gitme bende gelirim seninle.Hem uzun zaman oldu bi görünmek lazım.''Yaver ağzı dolu olduğu için sadece bir kaç mırıltıyla onayladı ağasını.Emin ani bir haraketle ayağa kalkdı.Kahvehanenin mutfağına yöneldi.''Menengiçimi içeyim sonra çıkarız.Sana da yapayım mı?''Dolapdan menengiç tohumlarını çıkardı.''Yap ağam valla bende senin gibi menengiç içmeden güne başlayamıyorum artık.''
Emin sadece gülümsemekle yetindi.İşini yapmaya devam etdi.Gördüklerini unutmaya çalışıyordu.Ama aksine o anları unutması mümkün değilmiş gibiydi.O sahne gözünün önüne gelince başını iki yana salladı.Kendine geledikden sonra son anda taşmak üzere olan kahveyi fark etdi.Ocağı kapatım kahveyi fincanlara tökdü.Derin bir nefes alıp Yaverin yanına geçdi.
"Al bakalım"Telefonla uğraşan Yaverin önüne kahveyi bırakıp yerine geçdi.Kendi kahvesinden adabına uygun bir şekilde bir yudum aldı."Yaver soğutmadan iç kahveni.Az oyna şu telefonla."Yaver telefonu kenara bıraktı hemen."Yok be ağam oyanamıyorum ya.Öylesine bakıyordum."
"Hadi iç kahveni de çıkalım.Hava almaya ihtiyacım var.Gece de burda uyuya kalmışım her yerim tutulmuş zaten."Yaver kahvesini içerken başını salladı."Evet ağam ya.Uyandırmak istedim aslında ama...Sen uyandırılmayı sevmeyince dokunamadım.En son olanları unutamadım valla"Emin kahvesinden son bir yudum içdi.Ayağa kalkdı."Neyse hadi şabuk ol.Bende üzerimi değişeyim çıkalım."
"Tamam ağam.Arabada vardı kiyafetlerin.Ben getireyim?"Yaver hemen ayağa kalkdı."Yok sen buraları toparla.Ben hallederim."Yaver onaylayıp toparlanmaya başladı.Bu sırada Emin kapıyı açıp dışarı çıkmışdı.Hava çok sıcaktı.Kahvehane karanlık olduğu için güneşe çıkınca gözleri kamaşmışdı.Eliyle gözlerini güneşten korudu.İlerdeki arabaya doğru yürüdü.Arabaya ulaşmak için daha bir kaç adım varken birisinin ona çarptığını hiss etdi.Geri bir kaç adım tökezlerken ona çarpan insanda gerilemişdi.Hatta dengesini kuramamışdı.Düşmek üzereydi.Son anda Emin toparlanıp çarpmanın etkisiyle saçları yüzüne dağılmış kadını belinden yakaladı.Kadında düşme korkusuyla Emine tutundu.
Emin bir saniye önce yaşanan olayları hızlı bir şekilde sindirip hala şaşkın olan kadına baktı.Daha doğrusu saçları yüzüne dağılmış kadına.Yüzünde istemsiz bir tebessüm oluşmuşdu.Boşta olan eli kendinden bağımsız bir birine karışmış saçlara uzandı.Dikkatle saçları kenara çekerken burnuna gelen nergis kokusuyla mest oluyordu.Böyle bir kokuyla daha önce karşılaşmamışdı."Çok güzel kokuyor"diye geçirdi içinden.
Saçlar yerlerini bulurken kadının yüzüde ortaya çıkıyordu.Ama kadın hiç bir şekilde tepki göstermiyordu.Emin hala çarpmanın etkisindedir diye düşündü.Ama kadın bambaşka bir alemdeydi.Çarpmanın şaşkınlığını çoktan üzerinden atmışdı aslında.Onun kıpırdamasına engel olan beline sarılan adamın saçlarına dokunmasıydı.Kadının içini saçma bir şekilde huzur kaplamışdı.Şuanda adam ona dokundu,çarptı diye tokat atmayı düşünmeli,istemeliydi.Ama o adamım şuanda ona daha çok dokunmasını istiyordu.
Emin saçları çektikten sonra gördüğü yüzle donup kalmışdı.Kadın karşısındakı adamın ilk önce okyanus mavisi gözlerini görmüşdü.Daha sonra adamın donmuş bir şekilde,çatık kaşlarla kendisine baktığını fark etdi.Hızlı bir şekilde belindeki sıkı eli itip ayrıldı adamdan." Bir dahakine yürürken önünüze bakın.Ve bir kadına izni olmadan asla dokunmayın beyefendi."Emin hala şoktayken kadın hızla ayrılmışdı ordan.
Yaver etrafı toparlamayı bitirip dışarı çıktı.Ağasının arabanın yakınlarında boş boş durduğunu görüp şaşırdı.Şaşkın bir yüz ifadesiyle yaklaşdı Emine."Ağam iyimisin?Noldu?Niye böyle duruyorsun?"Yaver adamın bir tepki vermediğini görünce kolundan yavaşca sarsdı.
Emin bir an daldığı rüyadan uyanmış gibi oldu.Kadının gittiği yöne baktı.Kadın yolun kenarındakı arabaya binib gözden kayboldu hızlıca."Bu nasıl olur?Aynı ona benziyordu.Ben deliriyormuyum?Noluyor lan?"
...
Songül bir yandan arabayı kullanıyor bir yandan da bir az önce yaşadıklarını anlamaya çalışıyordu.Sanki adamın parmakları hala saçlarına dokunuyordu.O anları düşünürken daha önce hiss etmediği bir duygu ortaya çıkıyordu.Adamın dokunuşları onu etkilemişmiydi?Bu içinde ki hiss...neydi?
Kafası çok fazla karışmışdı.Kalbiyle beyninin sesi bir birine girmişdi.Derin,titrek bir nefes aldı.Olanları aklından çıkarmak için müzik açtı.Güzel bir müzik seçti ve o an yan koltukta olan evraklar ilişdi gözüne.
"Allah belanı vermesin Songül yaa."Bir eliyle direksiyona vurdu.Vurmanın şiddetiyle eli acırken kendine saydırmaya devam ediyordu."Adam nasıl çarptıysa feleğim şaşdı resmen.2 metre boyuyla yolun ortasında durulurmu Allahın manyağı."Bir az düşününce aslında adama çarpanın kendisi olduğunu fark etmişdi.Sinirle kahkaha atdı.Bir anda kahkaha atmayı bırakıp her an ağlayacakmış gibi bir ifade takındı.Şuan oturupda kendi haline ağlamak istiyordu."Müdür beni kesin öldürecek adam git evrakları getir dedi sen şuan nerdesin pekii?Off bıktım yemin ederim kendimden bıktım."
Müdüre neden geç kaldığını anlatmak için bir bahane ararayarak hızla çıktığı mahalleye geri dönüyordu...
...
Emin Yavere arabadan kiyafet getirmesini söyleyip kahvehaneye girdi.Lavaboya geçerek soğuk suyla kendini ayıltdı.Aynada kendi yansımasına baktı bir süre.Kafısının içindeki sesleri susturup Yaverin kapıdan uzattığı kiyafetleri aldı.Hızlıca üzerini değiştirdi.Bir kaç dakika sonra arabanın yan koltuğunda oturmuş yolu izliyordu.Emin gördüğü kadının düşündüğü insan olmadığına kendine inandırmaya çalışıyordu.Başardıda.Aynı kişi olamazlardı saçma bir rüyaydı gördüğü.
Derin düşüncelere dalmışken rüyasında olduğu gibi kalbine bir ateş düştü.Aynı acıyı şimdi gerçek bir şekilde hiss etdi Emin.Bu sefer rüya değildi emindi.Eli kalbine gitdi.Kalbine baskı yaptı.Acı hafiflemek yerine daha da artmışdı.Emin biliyordu bu gün yaşananların hiç biri tesadüf değildi.Ve gün sadece bunlarlada bitmeyecekti.Daha kötü şeyler bekliyordu onu.
Artık hiç bir şey eskisi gibi olmacak...

Vee ilk bölüm burada biter.Kaç haftadır bu bölümü yazmaya çalışıyorum ben bile unutdum.Kafamda o kadar değişik senaryolar var ki ya hepsini yazıcam ya da sadece kafamda kalacak.İşte bunu zaman gösterecek...
Evet arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir.Yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin ki bende sevip,sevmediğinizi anlayayım:)
İnşallah yakın bir zamanda yeni bir bölümle görüşmek üzere😊.

Umarım bizi seversiniz...