Ben yorgun gelmişim yorgun dünyaya,
Ahvalim ayandır izlerim yorgun.
Yollarım çetindir kalmışım yaya,
Tükenmiş takatim dizlerim yorgun.
Ay gökte kararmış güneşim sönmüş,
Hayallerim matemlere bürünmüş,
Sanırsan çağlayan ırmağa dönmüş,
Görmeyi unutmuş gözlerim yorgun.
Kanayan yarayım yoktur saranım,
Baykuş tüneğiyim yıkık viranım,
Eksilmedi tipim karım boranım,
Baharı bekleyen yazlarım yorgun.
Varmışım yokmuşum yalan olmuşum,
Dolmamışım arta kalan olmuşum,
Yağma eylemişler talan olmuşum,
Çoğum benden gitmiş soy-kanim yorgun.
Soykanim farkın yok bugünün dünden,
Ayrılıp gitmeden ruhum bu tenden,
Dertsiz olan bilmez dertli halinden,
Sükutum ikrardan sözlerim yorgun...
NİHAT SOYKAN
