Birşeyler yapıyorum konuşuyorum, yürüyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var
~zülfü livaneli~
Uzun zamandır içimde olmayan bir his var. Yalan yok bir ara hicbirseyi hissedemiyordum hissetmek istiyordum, ama bu hiçlik duygusu...
Yakıp kavuruyor beni bu hiçlik duygusu. Onun gidişiyle herşey son bulacak hiç bir parça yerine oturmayacak asla. Keşke gitmese ya keşke hep benle kalsa ama yok gideceğini biliyorum belki de ondan önce ben gitmeliyim bu adaletsiz dünyadan. Onun gidişini görmek neden istemiyorum biliyor musunuz? Çünkü o gidince karanlığa gömülecek heryer, geceler daha uzun olacak, yıldızlar eskisi kadar güzel parlamayacak. Diyorum ya o gidince ben benliğimden kopacağım. O yüzden sana diyorum ki "olmazlara inat tut elimi" gamzesi güzelim...
Kısa oldu üzgünüm daha uzun yazmaya çalışacağım... 🤍
