ღარიბი და მდიდარი

კლიენტი

ლიზა: *დილით საშინელი ხმაური მაღვიძებს ყურადღებას არ ვაქცევ და ისევ გავაგრძელე ძილი, ცოტახანში კი დედა ამოდის და მაღვიძებს*

სუნა: შვილო ადექი *მოაქანავა გოგონა*

ლიზა: რომელი საათია?

სუნა: რვა

ლიზა: დედა რატომ გაქვს ნამტირალები თვალები? *სწრაფად წამოვხტი და დედას თვალებს მივაჩერდი*

სუნა: ისეთი არაფერია, ადექი

ლიზა: მამამ გეჩხუბა? *თან ვდგებოდი საწოლიდან*

სუნა: ხო მისი ბრაზი ჩემზე გადმოიტანა

ლიზა: ახლა რაღაზე იყო გაბრაზებული *ეს ვუთხარი დედას და კარადაში ტანსაცმელის რჩევა დავიწყე*

სუნა: მისი მანდარინები ძნელად იყიდება

ლიზა: სხვა ბიზნესი რომ წამოიწყოს არა?, რთულად იყიდება ეგ მანდარინი მანაც ხომ ხვდება

სუნა: არვიცი, გავედი მე და მალე  ჩამოდი

ლიზა: კაი დე *დილის რუტინა ჩავიტარე და ჩავედი პირველ სართულზე, მამა ვიღაცას ესაუბრებოდა გახარებული*

ჯინჰო: ანუ დღეს მოხვალთ და ყველას იყიდით?

👤: დიახ

ჯინჰო: ძალიან კარგი გელოდებით *და მაგიდას მიუჯდა გახარებულმა*

ლიზა: მამა რახდება?

ჯინჰო: მანდარინის კლიენტი გამოჩნდა

ლიზა: და რანდენი უნდა იყიდოს? *მეც მივუჯექი მაგიდას*

ჯინჰო: ყველას *საკვებით გამოტენილმა ძლივს ამოღერღა ეს სიტყვა*

ლიზა: რა

სუნა: როდის მოვლენ *საკვები მოიტანა მაგიდაზე დადო და მანაც მოთავსდა სკამზე*

ჯინჰო: პირველისკენ, რომ ალაგებთ მაგიდას წადით და რამე ტკბილეულებები იყიდეთ *ჯიბიდან საფულე ამოიღო შემდრგ ფული და გაუცოდა სუნას*

სუნა: აუცილებლად *და ფული შეინახა*

ჯინჰო:შენ მინჯი რამე კარგი კაბა ჩაიცვი იქნებ მოეწონო მაინც ამ კაცის ვაჟს