Ferit: İçebilir miyim?
Seyran: Tabii ama senin için zararlı biliyorsun değil mi?
Ferit: Biliyorum ama başladık işte bir kere.
Yavaşça sigaramı dudaklarıma götürüp çakmağımı çıkardım. Bir kaç seferden sonra yakabilmiştim. Odamızın terasında manzarayı izlerken bir yandan da sohbet ediyorduk.
Ferit: Seyran ayarlayıp tatile mi çıksak? Ege turu yaparız tekneyle? Seyran duyuyor musun beni?
Masaya geri bıktığım çakmağıma bakıyordu. Donmuş gibiydi.
Ferit: Seyran iyi misin? Seyran?
Telaşla ayağa kalkıp yanına gittim. Duymuyordu beni. Koluna dokunup tekrar adını söyledim. Aniden irkildi.
Seyran: Ben ben iyiyim. Daldım sadece bir an. Ne söylemiştin?
Ferit: Tatile mi çıksak diyorum Ege'ye? Ne dersin?
Seyran: Bilmem yani olabilir eğer vakit bulabilirsek.
Ferit: Ayarlarız bir şekilde. İyi misin sen? Daldın gittin.
Seyran: İyiyim iyiyim. Dalmışım öyle. Şey ben içeri geçiyorum üşüdüm de.
Ferit: Tamam geç sen bende geliyorum şunu içip.
Çakmak sesini duyunca babam geldi aklıma. Yaptıkları geldi. Daha lise 1'deyken dolaptan gizlice çikolata aldım diye elimi çakmakla yakmaya kalkmıştı. Hızla içeri geçip elimi yüzümü yıkadım. Ablamı ne kadar özlediğimi fark ettim. Şimdş o evde neler yaşadığını. Benim kadar şanslı değildi. Ben banyoda bunları düşünürken Ferit'in sesiyle irkildim.
Ferit: Seyran içeride misin? Giriyorum bak.
Seyran: Evet evet. Suyun sesinden duymamışım geliyorum.
Kendimi toplayıp kapıyı açtım ki Ferit kapının dibinde beni bekliyordu. Endişe vardı gözlerinde.
Ferit: İyi misin?
Seyran: İyiyim merak etme.
Ferit: Emin misin Seyran? Yüzün kireç gibi olmuş.
Seyran: Üşüdüm ya ondan oldu galiba.
Ferit: Anladım. Akşam dışarı çıkalım mı? Geldiğimizden beri çıkmadın. Gezeriz bir yerlerde bir şeyler filan içeriz. Kafan dağılır seninde.
Seyran: Olur. Yemekten sonra çıkarız.
Ferit: Tamam o zaman.
Seyran: Ferit.
Ferit: Söyle fıstık.
Seyran: İyi ki varsın.
Ferit bu sözümün üstüne yaklaşıp yanağımı okşadı. Gözlerimi kapattım. O kadar ihtiyacım vardı ki sevilmeye, şefkat görmeye. Yanağımdan öptü. Ufak bir buse kondurdu yanağıma. Kulağıma eğilip o sihirli cümleyi kurdu.
Ferit: Hep ol hayatımda Seyran, ol ki içimdeki çocuk can bulsun seninle.
Alnımı öpüp duşa girdi. Bayılmak üzereydim. Gerçekten de Ferit'in dediği gibi yanaklarım kiraz gibi kıpkırmızı olmuştu. Ne yapacağımı bilemedim. Tam da bu esnada Asuman geldi.
Asuman: Seyran'cığım müsait misin?
Seyran: Gel g-gel Asuman müsaitim.
Asuman: Noldu sana? Ateşin mi var? Kıpkırmızı olmuşsun.
