12. Bölüm

9.1K 220 18
                                    

Bölümler arası çok açık olsun istemedim.

                                        •

(Atlas'tan)

Annemin bir anda onlara doğru attığı tabak ila Arın dona kalmıştı onu kolunda tutup kenara çektim ancak yere düşen tabaktan sıçrayan bir parça İsla'ya gelmişti ve ayağı kesilmişti ve İsla ayağının kesilmesi ile dahada sesli ağlamaya başlamıştı o sinirle anneme doğru yürümeye başladım o geri  gidiyordu.

Bağırıyordum ne yaptığını sanıyordu benim aileme kimse zarar veremezdi. " SEN NE YAPTIĜINI SANIYORSUN KAÇ YAŞIMDA KADINSIN KÜÇÜCÜK ÇOCUĞA ZARAR VERMEYE ÇALIŞIYORSUN ANNEMSİN DİYE BİR ŞEY DEMEYECEĞİMİ Mİ DÜŞÜNDÜN KİM OLURSA OLSUN KİMSE BENİM AİLEME ZARAR VEREMEZ ŞİMDİ İSLA'YI DOKTORA GÖTÜRECEĞİZ VE SİZ GELDIĞİMİZDE BU EVDE OLMAYACAKSIZ ANLADIN MI?"

Cevap vermedi zaten cevap vermesini beklemeden bende odadan çıkan Arın'ın yanına gittim Arın ayakkabılarını gidiyordu bende giydim ve evden çıktık İsla hala ağlıyordu ne kadar müdahale etmek istesemde edemiyordum.

Arın kanayan yarasına bir bez ile baskı uyguluyordu o sırada telefonum çaldı korumalardan biri arıyordu açtım kulağıma götürdüğümde " Abi anneniz evdeki eşyaları camlara atıyor ve bağrıyor siz komut vermeden durduramayız çocuklar müdahale etmeye çalışıyor ama bir şey yapamıyo-" dedi.

Ve şözü kesildi arkadan annem olacak kadının "O sürtük yüzünden oğlum beni evinden kovdu " diye bağırması ve kırılma sesleri geliyordu. O kadın nasıl benim kızıma sürtük derdi daha fazla sinirlenmeden olaya müdahale ettim.

" Aras beni dinle çıkar onları evden ve diğer eve koruma gönder oradaki hizmetlilerede haber ver evi düzenlesinler yemek yapsınlar bu evdekileri de kendi evlerine göndereceğim ve bir camcı çağır camları halletsin sonrada evi temizlettir ben şimdi kapatıyorum." Dedim ve kapattım.

Arabayı park ettik ve indik aslında yaraya Arın müdahale edebilirdi ancak o sevdiği birine müdahale edemezdi çok acil bir durum olmadıkça çünkü elleri titrer panik yapardı onun doktorluğu yabancılarda işe yarıyordu bizde değil.

İçeri girdiğimizde hemen bir doktor geldi yaranın dikilmesi gerektiğini söyledi İsla'yı kucağıma aldım bir az sakinleşmişti yaranın bulunduğu yere iğne yapmaları gerekiyordu Arın bacağını tutu bende kafasını boynuma koydum iğneyi görürse paniklardi kulağına güzel kelimeler fısıldıyor saçını öpüyordum.

İğne derisine girdikten sonra biraz ağladı ancak hızlı bir şekilde sustu doktor bacağını dikerken ben onunla konuşuyordum ki olayın farkına varmasın diye o kıkırdıyor çarpıyordu bir şey hatırlamış olsa gerek bir an duraksadı ve dudaklarını öne emzik emzik emer gibi yaptı.

Bu yaptığına gülüp " Babaya söyleyelim arabadan emziğini getirsin." Dedim ve doktorun yanında yaptığı işi izleyen Arın'a baktım doktora sürekli müdahale ediyordu " Arın arabadan İsla'nın emziğini getirir misin?" Diye sordum.

Doktor kadın bana minnet dolu bakışlar atarken Arın " Sen gidip alsana şurada bir iş yapıyorum." Dedi kucağımdaki İsla'yı unutmuş olsa gerek ki böyle bir öneride bulunmuştu ona bakıp " İsla kucağımda hadi git bak ağladı ağlayacak zaten bu gün çok hırpalandı hadi git." Dedim.

O gittikten sonra İsla'ya döndüm gözlerimin yakasını ağzına almış emiyordu " Bebeğim bırak onu bak baba emzik getiriyor dediğimde ise huysuz mırıltılar çıkardı ve gömleğimi ondan kurtarmaya çalıştığım elime vurdu bu yaptığına şaşırmıştım.

O sırada Arın odaya tekrar girdi ve emziĝi İsla'nın ağzına bırakıp kafasına bir öpücük bıraktı ve tekrar doktorun yanına gitti çok kısa bir süre sonra doktor işini bitirip bacağını sarmıştı.

Doktora teşekkür ettik Arın hastanenin çıkışına doğru ilerlerken ben ve İsla çıkış işlemlerini hallettik aslında onu Arın'ın kucağına verecektim ancak o kantine gidecekmiş ve İsla'yı oraya görürürse bir sürü şey isterdi ve isteyeceği şeyler aburcubur olurdu.

Son işlemleri halledip arabaya gittik Arın zaten arabadaydı İsla'yı arkaya kendi koltuğuna oturtup şoför koltuğuna geçtim arabayı çalıştırırken "Yeni evimize gitmeye hazır mısınız?" Dedim ve yanımda oturan Arın'ın eline bir öpücük kondurdum dikiz aynasından arkaya baktığımda Küçük Çillin'in uyuduğunu gördüm.

Huzurlu ve mutluyduk.

Hayatımızın hep böyle huzurlu olmasını diliyorum.

                                           •

Hepinizi çok seviyorum attığım en hızlı bölümlerden biriydi

Görüşürüz:)

Üzgünüm ancak yaz tatilinde bölüm atabileceğimi sanmıyorum belki arada bir iki bölüm gelebilir ama söz veriyorum kitaba devam edeceğim yani sezon finali deyip ortadan kaybolmayacağım bir bölüm daha gelecek o aslında tam olarak sezon finali olacak :) ve yeni sezon da size küçük bir özet geçeceğim bu sezon ile ilgili yani unutmazsınız kitabı merak etmeyin.

Bạn đã đọc hết các phần đã được đăng tải.

⏰ Cập nhật Lần cuối: Mar 01 ⏰

Thêm truyện này vào Thư viện của bạn để nhận thông báo chương mới!

Çilli B×g×BNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ