ʙʟᴜᴇ ꜱɪᴅᴇ

၈

ပိန်းမှောက်စွာမှောင်နေသောအခန်းတွင်းတစ်ခုထဲ ငြိမ်သက်စွာထိုင်နေ‌သည့်ဟိုဘီ...။
အမှောင်ထဲဝယ် အရည်ကြည်တွေနဲ့လင်းလက်နေသည့်မျက်လုံးအစုံဖြင့်ဟိုဘီဟာ အပြာရောင်နံရံတွေကိုမှီလို့ထားပြီး သူ၏ညာဘက်လက်ရှိအမဲရောင်တိတ်ကပ်ထား‌ရာနေရာလေးကို‌ကျန်လက်နှင့်ပွတ်သပ်နေသည်။
ပြီး ဟိုဘီသည်အပြုံးမည်ရုံဆိုသော အပြုံးဖြင့်သူ၏နှုတ်ခမ်းလှလှလေးတွေနဲ့ပြုံးလာသည်။

နာစရာရှိတိုင်းသာနာရမည်ဆိုလျှင် အရာရာဟာဟိုဘီ့အတွက်နာစရာတွေချည်းသာ။
ထိုနာစရာတွေကို ဟိုဘီကိုယ်တိုင်အလူးအလဲနာခဲ့ပြီးသလို အခုလည်းနာနေရဆဲပင်။
ကလေးငယ်၏ဆိုးရွားသည့်အပြောကြောင့် နာခဲ့ရသလို...နင့်သီးဖွယ်ရာအပြုအမူတွေကြောင့်လည်းနာရသည်။
နောက်ပြီး အခုထိတွေ့နေမိတဲ့ညာဘက်လက်ကအမဲရောင်တိတ်ကလေးရဲ့အဖြစ်ကြောင့်လည်း နာခဲ့ဖူးသည်။
ပြန်ကာတွေးရမည်ဆိုလျှင်တောင် သိပ်ငိုကြွေးချင်စရာကောင်းလောက်သောအတိတ်ကလေးဟာ ဟိုဘီ့အတွေးထဲမကြိုဆိုဘဲဝင်ရောက်လာလျက်....။

__

အစိမ်းရောင်မျက်ခင်းပြင်တွေကို  တုပလို့ဆေးချယ်နေသည့် (၁၄)နှစ်အရွယ်ကလေးငယ်ကို ဟိုဘီပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် ငေးမောနေမိသည်။
အပြာရောင်လွင်လွင်အင်္ကျီ‌လက်ရှည်ကို တံဒေါင်ဆစ်အထိခေါက်တင်ထားပြီး မွှေးညှင်းနုကလေးတွေဖြင့်ဖွေးကြည်နေသောလက်ကလေးဖြင့် စုပ်တံလေးကိုကိုင်ကာဆေးခြယ်နေသူလေးသည် ဟိုဘီ့အတွက်ငွေစပေါင်းသန်းချီတန်သည့်ပန်းချီကားတစ်ချပ်ပမာ။
ပန်းရောင်ဘက်နွယ်‌သောနှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာစိတ်ဝင်တစားဆေးခြယ်နေပုံက ချောမောမှုအပြည့်။
(၁၄)ရယ်ရှိသေးသော်ငှား ထွားကြိုင်းသောခန္ဓာကိုယ်ဖွဲ့စည်းပုံဖြင့်ကလေးသည် ပြီးပြည့်စုံသောလူ့နတ်သားလေးသာ။
ဟိုဘီငေးကောင်းနေစဉ် ကလေးငယ်ဟာကိုယ့်ဘက်ရုတ်တရက်ဆိုသလိုလှည့်ကြည့်လာပြီး မျက်မှောင်ကျို့သွားသည်။
နောက် သူ့လက်ထဲကစုပ်တံကိုအစိမ်းရောင်ဆေးတွေထဲပြန်နစ်ပြီး ပန်းချီခြယ်ပြန်သည်။
မကြာပါ ကလေးငယ်ဟာဘာကိုစိတ်ခုသွားသည်မသိ အနက်ရောင်ဆေးတွေကိုယူပြီး လှပနေသည့်ပန်းချီကားပေါ်သရုပ်ပျက်လွန်းစွာခြယ်ချပစ်လေရာ ဟိုဘီ့မှာအသံပင်ထွက်၍အံ့ဩမိသွား၏။
ဘာကြောင့်များ အခုလိုစိတ်လိုက်မာန်ပါလုပ်လိုက်ရတာလဲဆိုတဲ့အမေးဟာ ဟိုဘီ့ခေါင်းထဲပြည့်ကြပ်စွာ။
မကြာပါ ဟိုဘီသိချင်နေသောအမေးဟာ မမေးပါဘဲကလေးငယ်ထံမှဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့်ထွက်ကျလာသည်။