ONLY DREAM

CHAPTER ELEVEN

Binuklat ko na ang isa sa mga textbook na dinala ko para mag-review for upcoming exam this week. I peek to Cia's direction. She was talking to Asteria while motioning her hands to someone not until she met my stares. I still look at her and about to smile. But then, I ended up biting my lower lip instead. She just ignored me and pretended she saw nothing. It crumpled my heart and I find myself pity.

"Have you already made a schedule?" Tanong ni Nique sa likuran ko. I flipped the pages and read the phrases. "Come on, don't ignore me this time. May usapan tayo."

Tiningala ko siya saka kumunot ng noo. "Crush mo ba siya, Nique?" Agad na napalingon si Nique sa paligid at dali-daling naupo sa harap ko matapos humila ng silya.

"Hinaan mo nga boses mo," tugon niya na wala naman nakaugnay sa tanong ko. "Ano bang pinagsasabi mong crush ko? I want to be friends with her."

"Ow, may mga charges kasi if isturbuhin oras niya," sabi ko na kinanuot ng noo niya at wala napigilang magtaray.

"Okay, fine. How much?" I glared at him and I could find myself nauseous after suspecting him for being too desperate. Bahagya akong napatikom ng bibig dahil sa hindi naman iyon totoo. Gusto ko malaman ang posibleng intensyon niya kay Vangeline. Kung bakit sa lahat ng gusto niyang makausap ay yung bihira ko lang naman makita rito sa school. Lalo na't abala yun sa kaniyang training.

"May exam pa tayo, Nique Mamaya ko siya kausapin," saad ko saka na binalik ang atensyon sa notes na bianabasa ko kanina. May nilapag siyang maliit na papel sa harap ko na may sulat kamay ng cellphone number niya. Nag-sign pa siya na tawagan ko. Tahimik nalang akong tumango saka napatingin ulit sa direksyon ni Cia na ngayo'y nag-iwas nang tingin sakin.

Matapos ang first period. Diretso na akong naglakad papuntang building kung saan si Vangeline ngayon. Isa yung athlete na panigurado nasa gymnasium court naka-stay. Hindi ako nagpahuli kay Nique na naaliw naring kausap ang ibang kaklase, bukod kina kuya.

Pagkapunta ko roon ay limang lalaki lang bumungad sakin at laking gulat ko pa na makitang andun si Yue kausap sila at naghalkhakan. Natigil lang nang Makita akong nakatayo sa pintuan. Ramdam ko ang hiya nang mataman lang nila akong tinignan at naghintay saking sasabihin. Nilapitan ako ni Yue saka ngunisihan matapos nagbulong, "Ba't andito ka?"

"May hinahanap kasi ako. At kung andito ba si Vangeline?" Tanong ko saka matamang sinuyod ang paligid. Natigil ako nang magtama ang sulyap namin ni Marco. Wala ko napigilang matarayan siya sa hiya. Hindi ko naman kasi naisip na rito rin pala siya nage-stay. Napakagat-labi ako nang paalis na siya sa puwesto niya at papunta na sakin.

"Hindi ka na sasabay samin, Marco? Aga mo naman umalis. Akala ko sabay kayo ni Yue," bulalas ng lalaking katabi niya kanina. Medyo singkit ang mata at madalas kong Makita sa mga organizing events. Napatingin siya sakin at tahimik akong minasid matapos siya inilingan lamang ni Marco.

"Well, nasa usual place lang yun siya at hindi pumapasok ng room during first period kasi iniiwasan ang teacher nila. Siya rin ang sady ako rito,' tugon niya saka natawa. "Grabe naman mainip itong si Marco. Iniwan ba naman ako."

Napalingon kami kung nasaan na siya ngayon at nakaupo sa lilim ng puno, kung saan may bench. Napailing nalang si Yue saka sumulyap sa kaniyang relo. Hindi ko alam kung paano kumilos, lalo na't kinakabahan ako sa hindi malamang dahilan.

"Samaan ka nalang naming do'n since may daanan din kami doon," sabi niya saka dumiretso nang lakad papunta kay Marco na abala sa page-scroll sa kaniyang cellphone. Wala akong ibang choice kundi sundan siya. Mas lalo lang akong kinabahan nang matanto na si Marco talaga ang kasama nito.

Nagsulyapan lang kami at wala na umimik pa nang papunta na kim kung saan so Vangeline. Lumingon si Yue sakin na katabi ko lang maglakad sa kanan, habang nasa kaliwa naman ang isa. "Ba't hinahanap mo siya?"