Mᴜ̈ʜᴜ̈ʀʟᴜ̈ʟᴇʀ (Aʏꜱᴀʀ)

Bölüm 24 - İşte Şimdi Başlıyoruz

Bugün, yarın veya çok daha sonra okuyacak herkese tazecik 'Merhaba'
Ve tabii sımsıcak 'Teşekkürler'
Hikayemin sihirli sayfalarını yeni aralayanlara da kocaman 'Hoşgeldiniz' diyorum. 🌼

Bölüm bekleyen sayısı az ama değerli okuyucularım; mesajlarınızı ve yorumlarınızı yeni gördüm. Sözlerinizle beni yazmaya devam etmem için motive ettiğinizden size çooook teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız! Hep buralarda var olun...❤️

Keyifli okumalar. ️ ☺️

°°°

'Bir insanın hayatını değiştirebilecek tek cümleye kaç duygu sığar...'

Keskin bir ağrı başımda filizlenmeye başlarken nefesimi seslice bırakıp gözlerimi ovuşturdum. Kurulduğum minderde her tarafım uyuşmuştu. Sanıyorum ki yalnızca beynim kalmıştı, o da sürpriz bir ağrı eşliğinde edindiğim onca bilgiyi sindirmekle meşguldü. Önce anılarımı kilitli kapılar ardından kurtarmış, sonra da kutsal emanetin tozlu kapağını aralamıştım. Haliyle kendime biraz fazla yüklenmiştim ve maalesef yapmam gereken daha bir çok şey olmasına rağmen kıpırdayacak halim kalmamıştı.

Önümde bir yığın kitap, parşömenler, tablolar ve günlükler duruyordu. Her biri kanlı geçmişin itiraflarıydı. Şunu anlıyordum ki, etrafımızdakilerden ne kadar farklı olursak olalım, sonunda onların bize davrandığı gibi davranmaya başlıyorduk. Kısasa kısas mıydı bilemiyorum ama sonunda bir şeyler kazanıyor veya kaybediyorduk. İşin kötü yanı, bir noktadan sonra bunun bilincinde olarak yaşamaya devam ediyor olmaktı.

İnsanlığın varoluşunun ilk yıllarından beri süregelen bu hakimiyet ve sahibiyet hırsı, sonuna geldiğim her cümlenin, gözlerimden zihnime akan her sahnenin ardından yüzüme tekrar çalınmıştı. Kutsal emanet diye geçiyordu fakat çoğu kutsallıktan uzak, bireysel hazların anlatıldığı küflü bir kaç sayfadan, çürük beyinlerin ürettiklerinden ibaretti. Anlatılan ile yaşanan arasındaki farkı sindirebilmek ne de zordu...

Bacağımın altında duran parşömene değdi kapanmak için direnen gözlerim. Tanıdık gelen bir enerji algılıyor ama aklımı veremiyordum. Sıkıntıyla kuvvetli bir nefesi yanaklarımda sıkıştırıp ofladım. Resmen pilim bitmişti.

"Pablo?"

"Efendim!"

"Gün doğar doğmaz beni uyandır ve asla kimseyi içeri alma."

"Cadı arkadaşınız gelirse ne söylememi istersiniz?"

"Off! Uydur bir şeyler işte..."

"Emredersiniz efendim!"

...

Batthin'in firar ettiği akşam geride kalmıştı. O sıralar anılarımı kurtarma derdindeyim ve bunu o an idrak etmem pek mümkün değildi. Damien anılarımın üzerindeki kilidi kaldırdığında her şey olduğu gibi zihnime akmamıştı. Bu sebepten, bahse konu olan yaratıklardan birinin Batthin olduğunu henüz çözebilmiştim. Yapacak bir şey yoktu, zamanı geri alamazdım. O yüzden şimdiki zamanımı verimli değerlendirmem gerekiyordu.

"Bir bakalım... Hmm... Yaz!

84. İksir denemesi: Koruma iksiri güç iksiriyle mayalandı, mühür büyüsü ile harmanlandı.
Fermentasyon süreci: 8 Ay Evresi
Yardımcı materyal: Ay taşı
Kullanım Amacı: Kademe Mühürleme, Güç Mühürleme
Etkinlik Süresi: --- "

İksirlerin kalan detaylarını da daha sonra unutmamak adına şimdiden kaydettim. Denemelerimi not aldığım yaprağı sandığa gönderip, küçük kazanımın başına geçtim. Bilge Helen'in defterine aktardığı koruma ve güç iksirini yapmam gerekiyordu. Masanın üzeri gerekli-gereksiz bir çok malzemeyle doluydu. Tabii bu da işimi epey zorlaştırıyordu. Seri hareketlerle ihtiyacım olanları bir kenara dizdim ve tarifi sırasıyla uyguladım.