Σκεψεις

60

Καθόμουν σε ένα παγκάκι και ξαφνικά ήρθες κι έκατσες δίπλα μου.....
Το άρωμα σου γέμισε τα πνευμόνια μου....
Γυρνάω να σε παρατηρήσω και σε βλέπω να διαβάζεις ένα βιβλίο με την μουσική να παίζει τέρμα στα ακουστικά σου....
Οι αντιδράσεις σου ήταν σκεπτικές.....
Αν και λογικό είναι.....
Θυμάμαι καθαρά ότι διάβαζες ένα αστυνομικό βιβλίο και με τις αντιδράσεις που έπαιρνες ήταν σαν να προσπαθούσες να λύσεις μόνη σου τον φόνο.....
Καθώς σε χάζευα γυρνάς και με κοιτάς.....
Τα μάτια σου είχαν μια απόχρωση πρασίνου του πεύκου με λίγες γραμμές απαλό γκρι.....
Μου χαμογέλασες και σκάλωσα.....
Το σκουλαρίκι στο smile έκανε ένα υπέροχο συνδυασμό.....
Βγάζεις τα ακουστικά και με ρωτάς αν είναι όλα εντάξει.....
Κι εκείνη την στιγμή ξύπνησα.....
Σου βρήκα σαν δικαιολογία ότι ήθελα να σε ρωτήσω για το βιβλίο που διαβάζεις μόνο και μόνο για να σου μιλήσω.....
Κι έτσι πιάσαμε την κουβέντα....
Μετά από 10 λεπτά ήρθε το λεωφορείο σου.....
"Πρέπει να φύγω" μου λες και μπήκες να βρεις θέση να κάτσεις.......
"Το όνομα σου;" σε ρώτησα αλλά ήταν πλέον αργά....
Το λεωφορείο είχε ξεκινήσει κι εσύ μαζι με την μουσική σου χάθηκες στο μυστήριο που είχες μπροστά σου.....

Ghost.