Too little, Too late (Tragic Series #1)

Chapter 17: JEALOUS AND CONFUSED

Catiana POV

"Miss Parker? Can I have a moment with you?" Tawag sakin ni Professor Mendoza. She's our Professor in our major subjects. She's very nice to me since then.

"Of course, Prof." Saad ko dito at lumapit sa kanyang desk. Nandito ako ngayon sa office para ihatid ang mga papers kaya nakita niya ako.

"I just want to tell you that you are one of the Dean's Lister. You also have high grades. My advice is, keep doing a great job because you have the chance to become the Summa Cum Laude." Saad nito para manlaki ang mga mata ko. Really? God, this is so surreal.

"Really, Professor? God! Thank you!" Masayang saad ko. Mom and Dad will surely proud of me.

"Ah, uh. Too early to celebrate, wag kang magpakampanti. That's why I'm telling you, keep up the good work so you'll achieve that." saad nito at tumango tango naman ako. Nagpasalamat ako ulit dito bago lumabas ng office. Grabe, ang laking achievement ito.

Malaki ang ngiti ko habang naglalakad ng corridor, I'm just happy.

Habang patuloy sa paglalad ay nakasalubong ko si Delancy dahilan para mapatigil ito sa paglalakad. Napawi rin ang ngiti sa aking mga labi.

"Look who's here." bungad nito ng tuluyan na itong makalapit sakin. Bahagya naman akong napailing. Magsisimula na naman ba siya ng away? Maglalakad na sana ako ng hinarangan niya ang dadaanan ko.

"I don't have time to have a fight with you Delancy, kaya kung pwede ay tumabi kana." walang ganang saad ko. Bakit ba ang hilig niyang magsimula ng gulo?

Natawa pa ito na parang demonyo bago nagsalita muli.

"Well, gusto ko lang naman sabihin sayo na nagkabalikan na kami ni Liam." Naestatwa ako sa sinabi nito.

Is she serious? Pero wala namang binabanggit sakin si Liam ah?

It's been two weeks since lumabas kami para mag usap at pumunta ng amusement park, pagkatapos nun ay hindi na kami ulit nagkaroon ng time sa isa't isa. I thought he's busy dahil nalalapit na ang midterms nila.

"Mukha atang nagulat ka ah? Actually, ilang araw rin akong sinusundan at sinusuyo ni Liam, he even brought flowers for me, and we hang out. We really had fun together. Ang saya no?" pagmamayabang nito.

Napatingin naman ako ng deritso sa kanya.

"Oh? Good for you." yun lang ang nasabi ko at aalis na sana ng may pahabol pa itong sinabi.

"Stay away from Liam dahil kung hindi, ako talaga ang gagawa ng paraan para maging masama ka sa paningin nila, lalo na sa kanya. Wag mo akong subukan, Catiana."

Hindi na ako nagsalita at tuluyan ng umalis doon. Why does she needs to be so cruel?

I quickly drove off my car from the parking lot and went home. Wala naman akong ginawang marami ngayon pero parang nakakapagod. Parang ang bilis kong mapagod lately.

Pagkarating ko ng bahay ay may nakaparadang sasakyan sa labas at ng makita ko ang sasakyan ay agad kong nalaman kung kay sino ito.

Bumaba ako ng sasakyan kasabay ng pagbukas rin ng sasakyang nakaparada sa labas ng bahay at iniluwa nito si Liam. I knew it.

"Cat? Can we talk?" Agad nitong bungad sakin. Walang emosyon ko siyang tiningnan.

"About what? Oh, let me guess, is it about you and Delancy being together again?" I sound bitter kasi yun naman talaga ang totoo. Bitter na kung bitter. Actually, naiinis ako sa kanya dahil hindi niya man lang sinabi sakin. Kaso, ano ba ako? Best friend? Ass.

"How did you know?" Naguguluhang tanong nito sakin. I just shrugged at lalampasan na sana siya ng hinawakan niya ako sa kamay. Inis ko naman siyang tiningnan sa mga mata.