Wie ben ik? II Bankzitters & One Direction

27

Lloyd en Luke beginnen met opruimen, Ashton vraagt 'hoe ben je eigenlijk bevriend met one direction geworden, ik bedoel het is niet dat je zomaar One direction tegen komt'. Ik denk terug aan een paar jaar geleden.

ik was huilend weg gelopen van huis. Ik had ruzie met mijn ouders wat ik bijna altijd had, ik had zin in eten en ging het eerste restaurant in wat open was. Dat was blijkbaar Nandos, het viel me op dat het heel rustig was. In eens komt er een groep 5 jongens aanlopen, de baas zegt dat iedereen weg moet gaan behalve hun. Ik vond het maar raar, met tranen in mijn ogen wil ik weg gaan maar de bruinharige krullen jongen pakt mijn arm. Met een lieve glimlach kijkt hij me aan en zegt 'je mag wel blijven, je kan met ons mee eten' ik knik licht.

Ik zeg 'eigenlijk wel, ik was in Nandos. Ik was aan het huilen ik weet niet meer waarom, Harry had het door en ik mocht bij hun zitten toen zijn we vrienden geworden.' Ashton zegt 'dat had ik niet verwacht, ik had verwacht dat het was dat jij ook muziek kon maken en je hun ging helpen muziek schrijven en toen vrienden werden maar dit niet' ik grinnik en zeg met een glimlach 'ik vind het nog steeds bijzonder' Ashton knikt en Lloyd zegt 'ey komen jullie' Ashton staat op en vraagt 'moet ik je helpen?' ik schud mijn hoofd. Aangezien je zijn ribben kan tellen verwacht ik niet dat hij heel zwaar is.

Ik til hem op en net zoals ik al had gedacht is hij licht, ik loop achter Luke aan de trap op. We komen een Groote kamer binnen met een 2 persoons bed, ook heeft het een slaapbank. Luke doet de lampen aan en als we allemaal binnen zijn de deur dicht. Hij zegt 'jij en Alex kunnen wel in mijn bed, achter in mijn kast ligt nog een 2 persoons luchtbed'. Ik zeg 'ik en Lex kunnen ook wel op het luchtbed' Luke schud zijn hoofd en zegt 'laat Lex lekker in dat bed slapen, hij is moe en heeft zijn slaap nodig'. Ik knik en leg Alex in het bed van Alex, ik laat zijn kleren aan. Dat vind hij waarschijnlijk het fijnst, ik laat mijn kleren ook aan. Hun hoeven niet mijn binder te zien.

Ik vraag 'kan ik nog ergens mee helpen?' Luke kijkt de kamer rond en zegt 'eigenlijk niet' 'oke'. Ik ga op mijn bed zitten kijken naar Lloyd en Ashton die een luchtbed aan het oppompen zijn, Luke is zich aan het omkleden. Alex draait zich om in zijn slaap en Luke kijkt op, hij kijkt naar hem en vraagt 'wat is dat op zijn hand?' ik kijk naar zijn hand en zie de rode vlek van het branden op zijn hand zitten. 'geen idee', Luke knikt ongelovig maar laat het onderwerp wel gaan.

Het luchtbed is klaar en iedereen licht in bed, Alex draait zich nog een keer om waardoor we met onze hoofden naar elkaar toe liggen. Hij is zo schattig wanneer hij slaapt en met die gedachte val ik in slaap. 

Ik open mijn ogen en zie dat het al licht is in de kamer, Ashton slaapt nog net zoals Luke. Lloyd en Alex zijn al wakker, ik ga rechtop zitten en ik ga dichter tegen Alex aan liggen. Ik zeg schor 'goedemorgen', Alex grinnikt door mijn stem en zegt 'goeiemorgen'. Ik zeg ook nog wat tegen Lloyd en ga dan tegen Alex aan liggen, ik zit op mijn telefoon en kijk soms een beetje mee op Alex zijn telefoon. Ik weet dat het niet de bedoeling is maar hij is met Zayn aan het appen, ik wil graag weten wat hun met elkaar hebben. De berichtjes die ik kan zien lees ik maar daar kan ik niet heel veel van uit halen. 

Alex: 
Ik dacht al dat ik je herkende maar dat je in een beroemde boyband zou zitten had ik niet verwacht. 

Zayn: 
sorry dat ik het niet had verteld maar ik wou niet dat we anders tegen elkaar gingen praten ofzo 

Alex: 
nee het is niet erg hoor, ik snap het. 

Zal ik vanmiddag vragen waar Alex hem van kent? Ik ga het doen denk ik.

Met zijn allen gaan we naar beneden, we gaan op een terras wat eten en dan gaat iedereen naar huis. Het was mijn plan om met Alex mee naar huis te gaan, ik heb het nog niet gevraagd maar ik ga het zometeen pas doen. We staan in de gang, Luke was nog een keer naar boven gelopen om iets op te halen. Er komt een jongen de gang binnen gelopen die op de jongen van gister avond lijkt maar dan jonger, hij vraagt 'waar gaan jullie heen?' voor iemand kan antwoorden komt Luke de trap af en zegt 'hou gewoon je bek dicht'. Hij grijnst en roept 'mama Luke gaat ergens heen!' Luke steekt zijn middelvinger op met een glimlach.

'meer verkloten dan dat ik het heb gedaan kan ik het niet', we lopen het huis uit en Alex en ik pakken onze fietsen. Met de fiets aan de hand lopen we de stad in, elke keer kijk ik met een schuin oog naar Alex. Ik wil niet dat het voor hem moeilijker gaat worden dan dat het al is. We komen aan bij een of ander gezellig eet tentje waar we op het terras gaan zitten.

Al snel komt er een ober aan, Luke had een stokbrood tosti, Ashton heeft een normale tosti. Lloyd en Alex nemen beide een broodje gezond en ik neem net zoals Ashton een normale tosti.

Als het eten komt zie je dat Alex er even naar kijkt, het is een best groot broodje. Ik leg mijn hand op zijn been en Alex kijkt op, ik fluister 'je kan het' Alex knikt zelfverzekerd en ademt diep in en uit. Volgens mij hebben de anderen ook wel wat door maar zeggen niks.

Ik vind het echt zo erg voor iedereen die bij red rock was het kwam zelfs op het nieuws hier. Verder probeer ik dat ene Harry tijdschrift te krijgen van de Albert Heijn maar ik kan hem nergens vinden want ik woon in z'on klein kut stad/dorp. AMEN