Love or friendship?

Love or....

"ΓΙΑΤΊ ANDREA! ΓΙΑΤΊ?"

"ΓΙΑΤΊ Σ'ΑΓΑΠΆΩ!!!!" Του είπε καθώς δάκρυα είχαν κάνει την εμφάνιση τους στο πρόσωπο της.

Ο James δεν τη κρατούσε πια την κοιτούσε μην μπορώντας να πιστέψει αυτό που είχε μόλις ακούσει.

"Συγνώμη..." Είπε ενώ είχε φρηκάρει και έκανε μερικά βήματα πίσω, μην γνωρίζοντας τι άλλο να πει.

"Δε... Δεν φτες εσύ" του είπε με σοβαρό ύφος σκουπίζοντας τα δάκρυα απ'τα μάτια της.

Η Andrea γύρισε προς την άλλη πλευρά επιχειρώντας να φύγει. Τότε όμως ο James την έπιασε από τον καρπό. Όχι όμως βίαια όπως νωρίτερα. Η αίσθηση ήταν πιο γλυκιά, πιο απαλή... Δεν μπορούσε ούτε η ίδια να την περιγράψει. Η Andrea δεν ήξερε αν αυτή η αίσθηση της άρεσε ή αν την έκανε να νιώθει χειρότερα.

"Σε παρακαλώ, μη φύγεις..." Της είπε.

"Αυτό δεν θα βοηθούσε κανέναν απ' τους δυο μας..."

Είπε και γύρισε σιωπηλή προς την έξοδο.

Έξω έβρεχε. Η Andrea έκλαιγε. Τόσο πολύ που δεν θα μπορούσες να ξεχωρίσεις τα δάκρυα από τις σταγόνες της βροχής πάνω στο πρόσωπο της. Κανένας δεν υπήρχε στους δρόμους με αυτή την κακοκαιρία, εκείνη κατευθύνθηκε προς την πλατεία όπου επίσης δεν υπήρχε ψυχή. Τα μαλλιά της είχαν γίνει μούσκεμα, οπότε τα έλυσε και τα άφησε να πέσουν πίσω στον λαιμό της. Κάθησε σε ένα από τα πεζούλια που υπήρχαν τριγύρω...

Ήταν τελείως μούσκεμα, δεν ήξερε τι να κάνει. Ποιόν να καλέσει... Το σπίτι της ήταν μακριά... Πέρα από την απόσταση όμως ήταν και κάτι άλλο που την έκανε να μην θέλει να γυρίσει εκεί. Αυτό ήταν οι αναμνήσεις... Όλες οι χαρούμενες αναμνήσεις που είχε μαζί του από εκείνο το σπίτι... Το σπίτι στο οποίο είχαν περάσει τόσες χαρούμενες στιγμές μαζί...

Είχε περάσει ώρα, η βροχή δεν είχε σταματήσει, εκείνη καθόταν ακόμα σε εκείνο το βρεγμένο πεζούλι. Δεν έκλαιγε πια , δεν είχαν μείνει αλλά δάκρυα για να συνεχίσει...

Πήγε να σηκωθεί κατάλαβε ότι δεν υπήρχε νόημα στο να κάθεται εκεί... Εκείνη τη στιγμή κάποιος την ακούμπησε στον ώμο οπότε εκείνη κάθησε κάτω ξανά και γύρισε το κεφάλι της για να δει ποιος είναι. Ήταν o James.... Κάθησε δίπλα της.

Ήταν και εκείνος τόσο μούσκεμα όσο και η Andrea, μάλλον ήταν έξω και την έψαχνε από την πρώτη στιγμή που εκείνη έφυγε...

"Andrea..."Προσπάθησε να της μιλήσει αλλά εκείνη τον διέκοψε.

"James αυτό δεν οδηγεί απολύτως πουθενά! Δεν έπρεπε να στο είχα πει απ'την αρχή..."

"Όχι Andrea έπρεπε! Έπρεπε να το ξέρω!" Της είπε και σηκώθηκε από το πεζούλι που κάθονταν και οι δύο τους.

"Για ποιο λόγο?! Ήξερα ότι δεν με έβλεπες με αυτό τον τρόπο! Και ξέρω ότι αγαπάς την Kate..."

Άφησε ένα γέλιο να του ξεφύγει..." Η Kate... Απορώ τι μου άρεσε σε εκείνη... Είναι ο ποιο αυταρχικός και σπαστικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει" Της είπε και ξαναγέλασε .

Γέλασε και εκείνη και σηκώθηκε και εκείνη όπως και αυτός!

"Όπα! Τι εννοείς «απορώ τι μου
άρεσε ? » ? Δεν σου αρέσει πλέον?"

"Από το « αυταρχική» και το
« σπαστική » εσύ τι καταλάβενεις?" Της είπε γελώντας.

Η Andrea ξέσπασε σε γέλια. Το ίδιο και ο James. Είχαν σκάσει στα γέλια! Αυτό μέχρι που η Andrea γλίστρησε στα νερά.

(Όπως και να το κάνουμε τα τακούνια δεν είναι και τα πιο ιδανικά παπούτσια για να φοράς όταν έξω κάνει κατακλυσμό 😂😂😂😂😂😂)

Ο James πρόλαβε να την πιάσει πριν πέσει. Τώρα ήταν κολλητά ο ένας στον άλλο. Ο James την κρατούσε ακόμα... Κοιτούσε μες στα μάτια της... Εκείνη την στιγμή την φίλησε!

Όταν το φιλί τους διακόπηκε ο James της ψιθύρισε στο αυτί..."Και γω σε αγαπώ" Ως απάντηση για αυτό που είχε παραδεχτεί νωρίτερα εκείνη πάνω στα νεύρα της. Εκείνος όμως της το είπε 100% συνειδητά.

\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!!!! Ναι αυτό ήταν το φινάλε! Ελπίζω να μείνατε ικανοποιημένοι... Ξέρω ότι το κεφάλαιο είναι μικρό αλλά πιστέψτε με το μεγάλωσα όσο πιο πολύ μπορούσα!!! (Δεν περίμενα καν να μου βγει τόσο!)

Ξέρω ότι η ιστορία θα μπορούσε να είναι καλύτερη και μεγαλύτερη αλλά είναι η πρώτη μου... Οι μελλοντικές θα είναι καλύτερες!

Επίσης!!! Καλό καλοκαίρι! Επιτέλους ελευθερία! Τέλος οι εξετάσεις! Τρεις μήνες χαλάρωσης! Παράδεισος 😇

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους με τα μαθήματα και τις εξετάσεις...

Αυτά λοιπόν... Το "Love or friendship?" έφτασε στο τέλος του! Θα τα ξαναπούμε σύντομα με καινούργια ιστορία! Μέχρι τότε καλή συνέχεια σε όλους!!! 💖💖💖💖💖

(Λέξεις 707)