မေသံဇဥ်ချိုတို့အိမ်ဘေးကို ဆရာမတစ်ယောက်ပြောင်းလာသည် စပ်စုချင်စိတ်ဖြင့် မေသံဇဥ်ချို သွားကြည့်သောအခါသူ့မျက်လုံးသူမယုံနိုင်ဖြစ်သွားသည် သူမစိတ်ထဲ တွင်ပြောမိသည်
'အမလေး..ဆရာမလေးကလှလိုက်တာ ငါတောင်ကြိုက်သွားပြီ အင်း..မနက်ဖြန်မှသွားပြီးစကားပြောရမယ်"
မေနောက်တစ်နေ့ မနက်
'အို..ဆရာမလေးပါလား မေလိုက်ပို့ပေးရမလား"
မေ'ရပါတယ်ကွယ်... "
ချယ်'ဆရာမကလဲ အားမနာပါနဲ့ လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်"
မေ'အေး..အေး"
ချယ်'ဒါနဲ့..ဆရာမရဲ့ နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲဟင်......"
မေ'ဪ..တို့နာမည်က ဒေါ်မိုးမြချယ် ပါကွယ်"
ချယ်'နာမည်ကလှလိုက်တာ..ဒါနဲ့မေ့နာမည်က မေသံဇဥ်ချို ပါ အသက်၂၅ ဆရာမရော"
'တို့အသက်က ၃၈ ပါကွယ်"
ချယ်'ဒါဆို ဆရာမကို တီချယ်အစား ချယ်လို့ခေါ်မယ်နော်"
မေ'ရပါတယ်ကွယ် ခေါ်ပါ"
ချယ်'ချယ်..phoneနံပါတ်လေးပေး"
မေ'ရော့ပါရှင့်"
ချယ်'ကျေးဇူးပါဆက်လိုက်မယ် နော်.."
မေ'အင်းပါ "
ချယ်ဒီလိုနဲ့ ဆရာမလေးကျောင်းထဲဝင်သွားတာ မေ ငေးကြည့်နေမိတယ်
ထိုည၌ မေနှင့်ချယ်တို့သည် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးအပြန်အလှန် စာပို့ကြရင်းမနက်၄နာရီမှ နှစ်ယောက်လုံး အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။
တိုတိုလေးပဲရေးတော့မယ် နောက်အပိုင်းမှရှည်ပေးမယ်နော် ဟိ..ဟိ😁😁😁