26

62 6 7
                                    


Ninji:Şu evde fazla sarmaşık yok sanki ha?

Dememle Chishiya o tarafa doğru gitmeye başladı ve ben de peşinden gittim...

Chishiya:Evet... Burası güzelmiş.

Ve eve girdik.

Chishiya:Sen normale kıyasla gergin gibisin sanki?

Ninji:Ha? Gayet de rahatım şuan.

Dedim ve kendimi koltuğa attım.

Ninji:Ama koltuk çok gerginmiş!

Bunu dememle Chishiya güldü.

Ninji:Hiç de komik değil... Belim!

Ve Chishiya yine güldü!?

Ninji:Gel seni de atalım şu koltuğa!?

Chishiya:Yok kalsın. Ben böyle çok rahatım.

Dedi ve gülerek diğer koltuğa oturdu.

Bir şey fark ettim...

Bu hâli çok tatlıydı!

Chishiya:Bana gülme diyorsun sonra da sen gülüyorsun!

Ninji:Ne gülmesi, ne diyorsun?

Chishiya:Hâlâ gülümsüyorsun Ninji.

Ninji:Ha... Ben sana gülümsüyorum.

Chishiya bir anlık duraksadı ve konuşmaya başladım...

Ninji:Yani şeye gülümsedim... Yok yani dalgasına gülümsedim ben!

Chishiya:Tamam, ne gerildin?

Ninji:Yok bir şey. Ben yemek almaya gideyim! Acıkınca yeriz.

Tam çıkacakken Chishiya seslendi...

Chishiya:Bekle ben de geleyim.







***

Ninji:Chishiya damak tadına sıça-

Chishiya:Neresi kötü bunun!?

Ninji:Kusmak üzereyim!

Chishiya:Ne oldu?

Ninji:O oyundaki krakerler!

Chishiya:Tadı güzel!

Ninji:Hayır değil!

Chishiya:Denersen anlarsın!

Bir insan bir krakeri nasıl bu kadar çok sevebilir!?

Ninji:Chishiya bırak şunu da doyuracak bir şey al!

Chishiya:Doyuracak bir şeyler alırım. Şunu bir alayım önce.

Ninji:Elinde ya zaten.

Chishiya:Büyük boyu vardı bunun.

Ninji:Bulduğunla yetin.

Chishiya bana göz devirdi ve aramaya devam etti...







***

Ninji:Ben ikimize de yemek aldım ama sen hâlâ büyük boyunu mu arıyorsun!?

Chishiya:Evet?

Ninji:E iki tane alsana o zaman Chishiya!?

Chishiya duraksadı ve sonra da kafasını olumlu anlamda sallayıp dediğimi yaptı.







***

Salona girdiğimde Chishiya kotluğa uzanmış krakeri yiyordu.

Ninji:Chishiya taktım ben o krakere, bırak onu!

Chishiya:Krakere karşı bu kadar nefret dolu ve önyargılı olamazsın!?


Dedi yavaşça doğrularak.

Yanına oturdum ve konuşmaya başladım...

Ninji:Hayır oluru-

Diyemeden Chishiya ağzıma o krakerden sokuşturmuştu.

Kabul ediyorum... Maalesef ki tadı mükemmeldi!

Ama belli etmemek için yüzümü buruşturdum.

Chishiya alttan alttan sırıtıyordu.

Ninji:Ne sırıtıyorsun sen!?

Chishiya:Beğendin kabul et.

Ediyorum...

Ninji:HAYIR.

Chishiya:Öyle olsun Ninji.

Olmasın...

Ninji:Olsun.

Dedim ve kalktım.

Chishiya'nın konuşmasıyla ona döndüm...

Chishiya:Yarın oyuna katılacağım.

Ninji:Ha? Bugün yorucu bir oyundan çıktık? Hem... Ben sadece son iki oyuna katılmayı düşünüyordum. Ben gelemem... Mentalimin daha çok bozulmasını istemiyorum.

Chishiya:Tamam sen gelme. Ben resimli kartların kime ait olduklarını öğrenmek istiyorum ve elimden geldiğince katılacağım.

Ninji:Peki o zaman. Şimdiden iyi oyunlar. Ben uyumaya gideceğim.

Chishiya:Kraker bitince gelirim.

Hâlâ kraker demesi...

Esneyesim gelince daha fazla düşünmeden yatağa yattım ve uyumaya çalıştım.







***

Ninji:Gel son kez öpeyim.

Chishiya:Son kez mi?

Ninji:Oyuna girmeden önce son kez.

Chishiya:Umarım.

Ninji:Öyle deme. Sana güveniyorum, bu oyunu da kazanırsın sen.

Dedim ve onu öpüp yolladım.

Ona güveniyordum, zeki falandı ama... Gireceği oyuna güvenemiyordum.

Son kalan kartlar biraz daha zordu.







***

Şuanda meraktan ölüyordum. Kaç saat geçmişti ve Chishiya hâlâ yoktu.

Belki bir hafta bile sürebilirdi oyun.

Ben bu merakla dayanamazdım!

Bu yüzden ben de kafa dağıtmak için riskli olsa da bir oyun bulup katılmaya karar verdim.



Şimdilik bu kadardı... Sanırım bir dahaki bölümü final yapacağım. Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...


𝐒𝐌𝐎𝐊𝐄 𝐈𝐓 𝐎𝐅𝐅 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟Where stories live. Discover now