UZUN BİR BÖLÜM BİZLERİ BEKLİYOR İKİ BÖLÜMÜ BİRLEŞTİRDİM BAKALIM NELER OLACAK?
*
*
*
*
*
ARAS YİĞİT ÖZDEMİR.
Hayal ve gerçekliğin içinde sıkışmış gibiydim. gözlerimi karanlık bir sonsuzlukta açtığımda her yer zifiri ve dibi görünmeyen sonsuz bir okyanustu sanki.
neredeydim ben ? buraya nasıl gelmiştim .gözlerimi etrafta dolaştırdığımda hiç bir şey göremiyordum.
en son cadde boyunca yürüyordum çok bitkin ve mutsuzdum sonra kaldırıma geçmek istediğimde son sürat gelen bir araba vardı sonra kayanın bağırışı ve bana sarılması...
ama benim burada ne işim vardı yoksa öldüm de buraya mı geldim. neler oluyor burada?
sonra bir ışık yandı karanlığın ortasında ve kendimi bir camın ardında buldum.
ablam, eniştem, yasemin hanım ve kaya hepsi bana arkası dönüktü. onları görebiliyordum bir adım attığımda atamadım. sanki attığım adım aynı kalıyordu ve bu çok saçmaydı.
neler oluyordu. "abla "diye seslenmek istedim ama ağzımı açtığımda hiç bir ses duyulmadı.
daha ok bağırdım fakat yine ses yoktu kendi sesim yoktu sadece sessizlik vardı.
kafayı yiyeceğim neler oluyor burada?
sonra birden etrafım karardığında gözlerim kapandı ve kendimi karanlık bir boşlukta buldum.
KAYA ALİHAN.
bedenim ve kalbim özgürlüğünü firar etmiş bir aşkın ızdırabını çekiyordu.
ne kadar kaçsam da ne kadar hayat bana bu aşkın acısını verdiğinde ben hep aynı noktada kendimi buluyordum.
bu sefer acı çeken taraf ben tek değildim. o da acı çekiyordu. bizim hikayemiz acının en karanlık ve yoğun tarafı değil miydi?
ne zaman mutlu olsak her zaman bir şey bizi ayırmaya kalkacaktı.
ve bu sefer ölüm bizim için gelmişti. zihinim tozlu bir romanın sayfasında acı çeken karakterin ölümünü oynuyordu yazar hiç acımıyordu.
kaleminden dökülen mutluluk değil de oluk oluk akan kanının kokusu etrafı sarmıştı ve hayat ne onu rahat bırakıyordu ne de bizi.
gözlerimi açtığımda karanlık bir ormandaydım. etrafta kimse yoktu etrafta sadece her yeri sarmış bir sis bulutu vardı ve bu beni korku filmindeymiş gibi hissettiriyordu. ben neredeydim?
en son hatırladığım şey ise araba yiğide çarpacaktı ve son anda onu tutuğumda bedenimizi fırlatan acı bedenimde hissettiğimdi.
fakat ben şuan neredeydim yoksa öldüm de buraya mı geldim ne cennet ne de cehenneme benziyor burası.
"kimse yok mu "diye bağırdım karanlık ormanın içinde fakat cevap veren yoktu. şuan yiğidin durum nasıldı umarım iyidir onun iyi olması benim durumumdan daha değerliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İŞÇİ-MPREG+DADDY
Teen Fiction|TAMAMLANDI | Aras, alihanlar fabrikasında mecbur çalışan asi özgür ruhlu bir keko işcisidir. Fabrikanın sahibi bekar cemiyetin gözdesi ünlü iş insanı Kaya alihan denetime gelirken gözüne kestirdiği işçisi ile başlayan hikaye nasıl devam eder? #1 lo...
