Denizdeki Hilal

2.BÖLÜM:YALVARIŞ

Seslerini duyabiliyordu. Başının arkasında epey büyük bir şiş vardı ve dokunmadan bile hissediliyordu.

Hiç istemesede gözlerini araladı. Karşısında gördüğü manzara korkunçtu. Başında eğilmiş bir doktor ve bir sürü mavi insan. Doktor mavi insanlara bir şey söyledi ama Hilal hiçbir şey duyamadı. Ama çevredekiler duymuş olacak ki kocaman mavi bir sılüet yaklaştı ve Hilal'i kucakladı. Sonra da bir kapı kapandı ve gaza basma sesi duyuldu...

Kendine geldiğinde bembeyaz bir  odadaydı Hilal. Başı çok ağrıyordu. Ama genede yerinde doğruldu. Bir hastanedeydi. Üstünde 17 yaşında olmasına rağmen ona kocaman gelen bir hastane elbisesi,sağ kolunda sarı bir sıvı enjekte eden bir serum. Ve sol kolunda... kelepçe. Sol kolunda bir kelepçe vardı. Hilal hiç korkmadı ama merak etti. İki seçenek vardı. Ya onu tanımamışlar ve suçlu olabilir diyerek kelepçelemişlerdi. Ya da kim olduğunu bilip suçlunun kızı diyerek kelepçelemişlerdi. İkincisi daha muhtemeldi.

Tam yatağa geri yatacaktı ki kapı açıldı. İçeri kocaman mavi ünüformalı bir polis girdi. Yanında da bir hemşire,bir doktor ve bir asker vardı.
Asker kapıda durdu. Diğerleri ise içeri girdi. İlk konuşan doktor oldu. Hilal'den çok hemşire ile konuşuyor gibiydi.
-"Açlıktan ve yorgunluktan bayılma. Düşerken kafasını vurmuş,röntgen çekilsin. Ve katı gıda yesin."
Doktor bunları söyleyip çıktı. Hemşire de kolundaki serumu çıkardı ve gülümseyip çıktı. Polisle başbaşa kaldılar. Tam polis konuşacakken Hilal sordu;
-"Beni neden kelepçelediniz."
Polis sevecen bir tavırla cevapladı;
-"Kimin çocuğu olduğunu bildiğimiz için." dedi.
Hilal heyecanla;
-"Babamı buldunuz mu?" diye sordu.
Polis böyle bir tepki vermesine şaşırdı ve soruya soru ile karşılık verdi.
-"Neden bulunsun istiyorsun ki? Onu bulduğumuz yerde öldürürdük."
Hilal çok korktu. Yalvarmaya başladı;
-"Lütfen yardım edin bana. Ondan başka kimsem yok. Tutuklayıp götürün ama öldürmeyin onu nolur."
Polis memuru biraz yumuşadı ama vazgeçmedi.
-"Bildiğime göre senin birde annen var ve maddi durumu gayet de iyi. Neden annenin yanında kalmıyorsun.
Güzel bir eğitimle bir yerlere gelirsin. Neden bu suç makinesinin yanında kalmak için diretiyorsun ki?"
Hilal biraz kırgın biraz kızgın bir sesle ;
-"Sanki her şeyi biliyorsun da. İnan bana babam annemden daha yumuşaktır. Ve o kadının beni içip içip dövsün diye paraya koşamam."
Polis memuru çok üzüldü bu kıza. Aslında kendinden çok küçük sayılmazdı. En fazla 3-4 yaş vardı aralarında. Ama okadar zor bir durumdaydı ki. Onu rahatlatmak istedi. Basit bir soru ile başladı;
-"İleride ne olacaksın."
Hilal çok korktu ve kapıyı kapatmasını istedi. Polis bir şey anlamamıştı. Ama kapıyı kapattı ve kızı dinledi. Hilal derin bir soluk ve anlatmaya başladı...