_اگه یه روزی...برگردیم به گذشته باز هم این عشق رو انتخاب میکنی؟؟
تهیونگ با بغض خفه ای جوابش رو داد
_مطـ...مطمئن نیستم...
بهش خیره شد و سرش رو به نشونه ی فهمیدن تکون داد
_شاید از خودخواهی زیادمه اما من این راه رو با تمام سختی هاش دوباره انتخاب میکنم برای داشتن تو
برای داشتن هیون
سکوت بینشون طولانی شد
_نـ...نمیپرسی چـ...چرا رفتم؟!
_فقط میدونم مقصر من بودم!
_مـ...من ازت دور شدم تا از نداشتنت فرار کنم
میترسیدم رهام کنی...پس...
_ته...
چشم های تهیونگ پر از اشک شد و بی صدا گریه کرد
_پس چرا گریه های من تمام نمیشن؟؟
کوک آهی کشید و جواب داد
_بعد از این که رابطمون تمام شد
من دیگه عاشق نشدم
تمام این سال ها تلاش کردم فراموشت کنم اما
نتونستم
برای همین اینجام
تو چی؟
تونستی فراموشم کنی و زندگی راحتی داشته باشی؟!
تهیونگ پیشونیش رو روی زانو هاش گذاشت و گفت:
_کـ...کاش میتونستم یه سری خاطره ها رو از ذهنم پاک کنم...
_حتی عشقه بینمون رو؟!
_....
_چرا سعی نمیکنی با خودت مهربون تر باشی؟!
لب هاش از فشار عصبی ای که روش بود لرزید
_مهربون تر؟!
_درد ها و تروماها هیچ وقت فراموش نمیشن
اگه یه کوه وسیله روی دوشت باشه نمیتونی همش رو باهم پایین بذاری
پس اگه کلی مشکل داشته باشی نمیتونی همش رو با هم حل کنی وقتی میگم با خودت مهربون تر باش منظورم همینه
هممون ممکنه یه روزی اشتباه کنیم
ولی تو تنها آدمی هستی که اگه اشتباه کنی باز هم من پشتت در میام
تنها آدمی هستی که حتی اگه حق با تو نباشه من خودخواهانه حق رو به تو میدم
تهیونگ نفسش رو با لرز بیرون فرستاد و گفت:
_من دیگه نمیدونم چطور...چطور باید این زندگی رو زندگی کنم
_تهیونگ قسم میخورم من زندگی رو تو چشم هات دیدم
_صدام نکن...
_آخرین بار گفتی از صدام متنفری
پس واقعا متنفری؟؟
_....
سکوت کرد
نه بخاطر این که از صدای کوک متنفر بود
بخاطر این سکوت کرد که میدونست اگه جلوی خودش رو نگیره باز هم گریش میگیره
_ترس از هرچیزی باعث میشد بیشتر نخوام زندگی کنم
_فکر کردن بیش از حد میتونه چیزی رو که حتی هنوز شروع نشده خراب کنه!
_نمیدونم ولی احساسی که داشتم
این که نمیتونم تا آخرش دووم بیارم
برام...برام خیلی سخت بود...
نمیخواستم من رو تو لباس های خونی ببینی
نمیخواستم...
نمیخواستم هیون از آپاش بترسه
چون نمیخواستم همچین اتفاق هایی تکرار شه رفتم...
YOU ARE READING
𝕃𝕀𝔽𝔼 ℍ𝕀𝕊𝕋𝕆ℝ𝕐 𝟙
Fanfictionبیا بیرون، نمیای نه؟پس خودم میام و از اون اتاق لعنت شده میارمت بیرون! ته در رو باز کن میگم این در کوفتی رو باز کــــن چرا من رو نمیبینی؟ نمیبینی همینجوریش هم نابود شدم؟ در رو باز کن اون اتفاق شوم... اون اتفاق من هم نابود کرد ولی بیا دیگه دعوا نکنیم...
