Kaptan Tsubasa: Acı ve Başarı

0.1

|Ben Tsubasa Ozora!|

Güneşin ışıklarını etrafa saçtığı sıcak günlerden biriydi yine. Spor konusunda daima bir birleri ile rekabet içerisinde olan iki okul-Shutetsu ve Nankatsu-arasında olacak maça bir kaç hafta kalmıştı. Her iki takımın oyuncuları maç için çalışmalara çoktan başlamıştı demek isterdim..Antreman yapabilecekleri bi' sahası olmayan Nankatsu takımı için bu zordu.

Çocuklar Nankatsu şehir futbol sahasında çalışmak isteseler bile Shutetsu takımının Kaptanı
Genzo Wakabayashi, o sahayı Shutetsu'nun B takımı için almıştı. Elbette iki takımın arası bu yüzden fena hâlde bozulmuştu. Ve her şeye rağmen saha için hiç vazgeçmiyorlardı.

Genzo'nun kız kardeşi
Miva Wakabayashi uzun süredir Shutetsu'ya girmek için çalışıyordu. Ama abisi onu ilk olarak B takımına alabileceğini bildirmişti. Miva'ysa A takımından başlayacak yeteneğe sahip olduğuna inanıyordu. Artı olarak bu yıl yapıcalacak olan tirn katılmak istiyorsa Shutetsu'nun A takımında olmalıydı.

"Miva, şapşal arkadaşların gelmiş yine." Dedi Genzo, karşısındaki iki çocuğa bakarak.

"Lila. Adım Lila!" Dedi sarışın kız sinirli biçimde. Buna karşılık olarak Genzo, kafasını hafifce sallayıp yanlarından geçip gitmişti. Lila ise, yanaklarını şişirerek, kalecinin arkasından baktı.

"Bu çocuğa katlanamıyorum!" Dedi Manabu, gözlüğünü düzelterek.

Miva'nın yanlarına gelmesiyle, Lila kızın elinden tuttuğu gibi Nankatsu şehir sahasına doğru gitmeye başlamıştı.

"Saha işini bu sefer halledicez!" Demişti Lila, sahaya doğru giderlerken.

"Nasıl?" Diye sordu Miva. Genzo, bu sabah oraya gitmemiş miydi?

"Okulumuzdaki üst sınıflardan biraz yardım istedik de." Manabu dedi. "Her biri diğer takımların kaptanları ve bize yardım edeceklerini söylediler." Diye açıklamıştı.

Miva'nın yaptığı tek şey kafasını sallayarak onaylamak oldu. Arkadaşları bu konuda umutlu görünüyorlardı ancak Miva, bunun pek mümkün olmadığını düşünüyordu. Onun tanıdığı Genzo, sahadan kolayca vazgeçmeyecekti.

Üç çocuk gitmeye devam ederlerken aniden karşılarına bi' futbol topu çıkmıştı. Top yüzünden bisikletinin kontrolünü kaybeden Manabu hemen yan tarafta suya yuvarlanmıştı.

Su aslında derin değildi ama olayın şokundan olacak ki gözlüklü oğlan boğulduğunu sanıp olduğu yerde çırpınmaya başlamıştı.

"Geliyorum!" Topun sahibi olduğunu düşündükleri çocuk hemen suya girerek Manabu'yu kurtarmaya çalıştı ve bu esnada çok da derin olmadığını görüp gülmeye başlamıştl. İlk başta Manabu da oğlanın kahkahalarına eşlik etti, sonrasında ise sinirlenerek ayağa kalktı. "Kapa çeneni! Senin yüzünden düştüm ben!"