Seyran ve Ferit.

17. BÖLÜM🚬🤧

Gördüğüm şeyle bir süre kendime gelemedim ama sonra odadan sesler gelince hızla ordan uzaklaştım. Odamın kapısının önünde durdum, içeri geçip eğlenceli komik hiçbir şey olmamış gibi davranacak gücü kendimde bulamıyordum, ama alışmıştım artık her ne bok olursa olsun hiç bir bok olmamış gibi davranmaya. En sonunda göz yaşları mı silip kapıyı açtım. Elimi kapının koluna koyarken elim titriyordu.

Kapıyı açtığımda suna yoktu seyran tek başına koltukta oturuyordu. Beni görünce ayağa kalktı

Seyran-ferit nerdesin iki saattir meraktan öldüm.

Ferit-aşağıdaydım seyran

Seyran bende bir gariplik olduğunu sezmiştiki beni soru yağmuruna tutmaya başlamıştı bile

Seyran-ferit iyimisin baban bir şey mi dedi?

Ferit-yok birşey

Gözlerim dolmuştu bile. Nolmuştu bana ağlak, artık rol yapamayan, hiç bir şeye dayanacak gücüm yoktu.

Seyran-emin misin?

Sadece Başımı salladım. Daha doğrusu sadece başımı sallaya bildim.

Seyran-hayır sen iyi değilsin bir şey olmuş

Kafamı sağa sola salladım

Ferit-yok birşey seyran

Sesim buruk çıkmıştı. Şuan seyrana sarılıp saatlerce belkide sonsuza kadar ağlamak onun kokusunu içime çekmek istiyordum.

Seyran-var ben seni şu kadar tanıyorsam var

Seyran kollarından tutup koltuğa oturup yanıma oturdu. Ellerimi tuttu

Seyran-ferit bak bir şey olmuş anlat bak bana istediğin herşeyi anlatabilirsin, bana güvene bilirsin.

Seyrana saldırdım. Sımsıkı hemde, o ilk başta beklemiyor oluyor ki bir kaç saniye tepki vermedi sonra oda sımsıkı sarıldı.

Ferit-s-seyran...

Seyran-efendim Ferit...

Ferit-ben babamın çalışma odasına gittiğimde ne gördüm biliyormusun...

Gözümden yaş akmaya başlamıştı

Seyran-ney gördün..

Ferit-babamla ifakat yengem...

Cümleme devam edemiyordum. Sanki bir güç bana engel oluyordu. En sonunda derin bir nefes alıp cümleme devam edebildim

Ferit-babam annemi ifakat yengemle a-aldatıyordu...

Bu cümleyi söyleyip sindirmek çok zordu. Söylemeyi başarmıştım ama sindirememiştim

Seyran bir süre sustu kaldı. Seyran konuşmayınca ben kafamı kaldırıp ona baktım. Bana sanki bir şey biliyormuşta saklıyormuş gibi bakıyordu ama bakışlarının içinde pişmanlık da vardı.

Seyran-fe-ferif...

Aklıma gelen şeyle hemen doğruldum.

Ferit-sen sen bi-biliyormusun?!

Seyran gözlerini sert bir şekilde kapattı.

Ferit-sakın... Sakın bana biliyordum ama senden sakladım deme sakın!

Seyran-ferit..

Ayağa kalktım odada bir kaç tur attım. En sonunda koltuğa tekme attım. Seyrana ilerledim

Ferir-sen nasıl böyle bir şeyi benden saklarsın seyran?! Ha neden ya neden!?

Seyran ayağa kaltı

Seyran-ferit korktum sana söylemekten senin kalbinin kırılmasından bana inanmazsınız diye korktum..

Ferit-şimdi noldu seyran şimdi kalbim kırılmadımı?! Ya sen söyleseydin ben sana niye inanmıyım ya?! Hem sen ne zamandır biliyorsun bunu?!

Seyran-i-iki gün oldu

Ferit-peki tahminen bana bunu ben öğrenmesem ne zaman söylemeyi düşünüyordun?!

Öylece yüzüme baktı

Ferit-cevap hiç bir zaman...

Seyran ellrimi tutmaya çalıştı ama ben hemen çektim

Seyran-ferit bak korktum diyorum. Ben bile idrak edemedim. Bunu nasıl sana söyleye bilirdimki..

Ferit-eğer bana şukadar değer verseydin söylerdin.

Bu dediğimle seyranın göz yaşları akamaya başlamıştı

Seyran-ferit iyiliğin için..

Ferir-iyiliğim içinmiş iyiliğimi düşünseydin söylerdin!

Çeketimi alıp kapıya ilerledim. Ama seyran izin vermedi

Seyran-hayır Ferit konuşucağız bu safer kaçamassın

Ferit-bırak seyran kalbini kırmak istemiyorum!

Seyran-yeterince kırdın zaten!

Ferit-sende öyle!

Son dediğmi söyledim ve dudağımda bir baskı hissettim..
_______________________________
Tamam söz busafer tam Kiss olcak sözzz.

Bugünde seyran için yakıyoruz🚬🤧

Gshsjsnsbjsnsnsv

Yorum ve vote atmayı unutmayınnn😚🫀