Πότε Μαζί Σου!

Κεφάλαιο 7 : Το Παράθυρο

Κλείστηκα στο δωμάτιο μου και προσπάθησα να ηρεμήσω

Αποκλείεται να είναι αυτός

Τότε από τις σκέψεις μου με έβγαλε η μαμά μου που μπήκε στο δωμάτιο

Μαμά : Αγάπη μου είσαι καλά?
Σοφία : Ναι μαμά
Μαμά : Σίγουρα? Μπήκες ταραγμένη μέσα
Σοφία : Καλά είμαι μην ανησυχείς

Της είπα και έβαλε τα χέρια της στους ώμους μου

Μαμά : Ξέρεις πως μπορείς να μου μιλήσεις για τα πάντα έτσι?
Σοφία : Ναι το ξέρω
Μαμά : Ωραία , μην διστάσεις να το κάνεις αν χρειαστείς έναν άνθρωπο να μιλήσεις
Σοφία : Εντάξει σ'ευχαριστώ πολύ
Μαμά : Τίποτα μωρό μου

Με έβαλε στην αγκαλιά της και με κράτησε σφιχτά . Όταν με άφησε πήγε προς την πόρτα

Μαμά : Σε μισή ώρα το φαγητό θα είναι έτοιμο
Σοφία : Τέλεια

Της είπα χαμογελώντας και έφυγε . Εγώ ξάπλωσα στο κρεβάτι ξεφυσοντας και κοίταξα το ταβάνι [...]

Κατά το απογευματάκι βγήκα από το σπίτι για να πετάξω τα σκουπίδια . Καθώς πήγαινα προς τον κάδο άκουσα κάποιον να με φωνάζει . Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Μάρκο στον μπαλκόνι του σαλονιού του

Σοφία : Τι θέλεις?
Μάρκος : Σοφάκι πετάς και τα δικά μου τα σκουπίδια?
Σοφία : Χέρια έχεις πήγαινε να τα πετάξεις μόνος σου , μπες και εσύ μέσα να τους κάνεις παρέα

Με κοίταξε άγρια και εγώ άρχισα να γελάω . Προτού απομακρυνθω σταμάτησα να γελάω και τον κοίταξα

Σοφία : Α! κλείσε και το καπάκι , να έχετε ησυχία
Μάρκος : Ρε άντε και στο διάολο ηλίθια!

Φώναξε και μπήκε μέσα στο σπίτι του κλείνοντας δυνατά την πόρτα του μπαλκονιού .

Πέταξα τα σκουπίδια και πήγα μια βόλτα στην πλατεία . Εκεί που περπατούσα ειδα μπροστά μου την μικρή αδερφή του Μάρκου την Αντωνία

Σοφία : Γεια σου Αντωνία
Αντωνία : Γεια τι λέει?
Σοφία : Καλά εσύ?
Αντωνία : Καλά και εγώ . Έμαθα πως με τον αδελφό μου είστε στα μαχαίρια
Σοφία : Δεν είναι και ο πιο εύκολος χαρακτήρας
Αντωνία : Και εσύ όμως δεν του το κάνεις και εύκολο
Σοφία : Α όλα κι όλα , ναι μεν του πάω κόντρα αλλά σε κάποια πράγματα δεν μπορώ να μην αντιδράω
Αντωνία : Καταλαβαίνω , πάντως προσπαθήστε μια φορά να τα βρείτε , δεν θα χάσετε και κάτι
Σοφία : Την ψυχραιμία μας θα χάσουμε αλλά τέλος πάντων
Αντωνία : Έλα μη κάνεις έτσι ξέρω τι σου λέω . Θα τα πούμε