-Jeongin
Gözlerimi açtığımda geniş yatakta tek başıma uzanıyordum. En son gördüğüm rüyadan korkup Chan hyung ya da hoca her neyse onun yanına gitmiştim.
Büyük utanç içerisinde olduğumu sayarsak eğer ben bayılma taklidi yapmak istiyorum amk.
Adamın kucağına oturdum bu adam benim hocam amk teacher, öğretmen, öğretmenim be..
"Jeongin, uyandın mı? "
"Hmhm"
"E kalk hadi"
(yn: amk bsn hangi günde olduklarını unuttum o yüzden çarşambadan devam arkadaşlar)
"Kalkarım şimdi hyung"
"Okula geç kalırsın birde kalkmazsan evde bırakırım seni"
"İnan hayır demem, en çok istediğim şey şuan uyumak"
"Kalk, son uyarım"
"Off"
"Oflama kalk"
Diktatör gibi bir adam olduğu için zorla uyanmış ve kişisel işlerimi halletmek amacıyla lavaboya girmiştim.
Çok şükür ki ailem bugün dönüyorlardı. Zahmet olmasın ki yani. Chan hocaya da yük olmuştum bana bakmıştı sonuçta ilgilenmişti.
Bir teşekkür borcum vardı ama öyle dümdüz bir teşekkür olmazdı. Bunu düşüneceğimi aklıma kazıyıp lavabodan çıktım.
"Hyung benim formam nerede?"
"Dolabımı yana kaydır asmıştım oraya"
"Tamam"
Dediği şekilde dolabın kapağını yana kaydırmış ve askılıktan kıyafetlerimi almıştım.
Bu adam şaka falan olmalıydı. Gardrobun sadece bir kısmını görmüş olmama rağmen renk tonları aynıydı.
Siyah, gri, beyaz. Fakat çoğunlukla siyah.
Garip bir adam diye düşündüm. Ya da renk sevmiyordu?
Chan hoca odada yokken hızlıca üstümü giyindim ve üzerimden çıkanları katlayıp yatağının üzerine bıraktım.
Uzun koridordan geçerek salona varmıştım. Chan hoca çantasını kontrol ediyordu.
"Hazırsan çıkalım"
"Olur hyung"
Saat henüz erkendi ama kendisi hoca olduğu için normal ders saatinden erken gitmesi de normaldi.
"Hocam siz beni okula giderken evime bıraksanız zaten çok yakınlar"
"Sebep?"
"Çantamı hazırlamam lazım"
"Peki"
Sessizce ayakkabımı giyip çantamı omzuma taktım. Merdivenlerden yavaşça inmeye başlamıştım. O sırada Chan hoca da kapıyı kilitlediğinden emin olmuştu ve arkamdan inmeye başlamıştı.
Çok utanmış hissediyordum kendimi..
"Hyung şey.. Dün gece-"
"Önemi yok jeongin, pek umursamadım"
"Ah iyi o zaman.. "
'Umursamadım', neden umursamamıştı ki? Basit birşey miydi?
Yani kafam karışmıştı aslında.. Ben neden bu kadar anlam yüklemiştim ki?
Bilemiyorum belki de basit unutulması gereken birşeydir Chan hocanın da kastettiği gibi.
Uzun düşüncelerimden kurtulup arabasına binmiş ve kemerimi bağlamıştım.
