Panterster's liefde

Hoofdstuk 6

Hij stond vermoeid op en keek of de andere leiders nog slapen aan het slapen waren. ''Ik zal ze laten slapen zeker'', zuchtte hij en liep hun mini-grot uit. Zijn buik gromde en hij schrok er zelf van. Hij trippelde naar de prooihoop, die was leeg. "Dit wordt een slechte dag", dacht hij. Hij ging dieper de grotten in opzoek naar prooi. De meeste prooi werd gevangen door Aardeclan katten, maar hij kon dat ook. Hij snoof diep: muis! Hij liep zachtjes op de geur af. Er kraakte iets achter hem en zijn nekharen gingen recht overeind staan. Hij draaide zich snel om en zag Zomerklauw staan, met woede in haar. ''Zomerklauw?'', miauwde hij. Hij zette voorzichtig een stap dichterbij. Zomerklauw vloog op hem af. De poes zette haar klauwen in zijn neus en sneed die open. Hij voelde de pijn door zijn hele  lichaam trekken. ''Jij b-bent een moordenaar en verrader'', schreeuwde ze vol woede. Panterster zette zijn poten in haar buik en duwde haar met alle kracht eraf. De poes sprong en grauwde: ''Ik vertel iedereen, dat je samen bent met Stormster. En daarna vermoord ik je net zoals je met Wintervacht had gedaan. Ze sprintte weg. Panterster vloog haar achterna. Opeens nam ze een bocht. Panterster stopte en realiseerde dat ze de vekeerde bocht had genomen. 'Zomerklauw!'', riep hij. Geen antwoord. O nee! We kunnen niet nog een krijger verliezen!

Nog een hoofdstukje! Binnenkort Wintervacht's verdriet!