His Dark Path

Chapter 8

Theo POV

Nandito kami ngayon sa kwarto ni marian na nakayuko ngayon na para bang napagalitan siya. My parents was worried about what happened earlier, Nakita kong napalabi siya.

"Marian iha, hindi kami galit. Ok? Nag alala lang kami sayo."

Lumabi ito. Kaya napangiti ako.

"Son? Kami na bahala kay marian bukas."

I look at may dad and i look at Marian again.

"I don't wanna leave her."

Umiling si Marian sa sinabi ko. Agad niyang binigay sakin sakin ang tablet.

"Pumasok ka bukas sige ka magagalit ako."

I just chuckled when i read her message.

"Fine, pero pag katapos nang klase pupunta ako agad dito."

Ngumiti ito at tumango. Agad kung binalik ang tablet sa kanya at nakita kong nag type ito sa tablet niya, naguguluhan akong kinuha ang tablet sa kanya.

"Can i have a request?"

I look at her and sit down on the side on her bed. I nod and give her the tablet again. While she typing i look at my parents.

"Ok lang po ba sa inyu na kayo muna ang mag alaga sa kanya?"

They both nod.

"Of course son. Tsaka nakakahalata kana anak ha?"

Napataas ang kilay ko.

"What do you mean dad?"

They both chuckled and shrug there shoulders.

"Nothing son, don't mind us."

I feel marian tug may shirt. I look at her and she handed me the tablet.

"Pwede kabang pumunta sa bahay ko? At kunin mo yung kahon na nasa ilalim ng higaan ko? At pakisabi kay manang gloria na buksan ang kwarto ko."

Napataas kilay ko.

"Anong meron sa kahon na iyon?"

She smile, agad kung binigay ang tablet sa kanya. I look at mom who's now curious about the box. She give me the tablet again.

"Saka kuna sasabihin kapag nakuha mona. Oo nga pala kunin mo rin yung isang kahon doon naka lagay sa ilalim ng study table ko."

Kahit naguguluhan ako tumango nalang ako.

"Ok ngayon naba?"

She smile and she nod head. Agad akong nag pa alam sa kanila na aalis ako. Habang Nasa byahe ako naalala ko ang sinabi ni papa nakakahalata kana anak ha? Anong ibig niyang sabihin? Nahahalat? na ano? D ko namalayan nandito na ako sa bahay nila.

"Diba ikaw yung lalaki kanina sa parke?"

Tignan ko yung tao na nag salita sa likod ko. Marian's brothers, I nod.

"What are you doing here?"

Napakamot ako ng batok.

"Ahh? I'm looking for Gloria Hernandez?"

Nakita ko kung paano tumaas ang kilay niya.

"Si manang gloria? May kailangan kaba sa kanya?"

I nod again.

"Ok come inside, tatawagin ko lang si manang."

Hays, mabuti nalang at wala silang sinabi about kay marian. Habang papasok kami pinigilan ako ng isang kapatid ni marian.

"Ka ano-ano ka ni Josephine?"

Ano ba sasabihin ko? Kaibigan? Bestfriend?

"I'm he're boyfriend?"

Fuck? What did i say that? Marian's brother look at me and nod.

"Alam mobang kriminal yang si Josephine?"

Kumunot ang noo ko.

"What do you mean?"

Sasalita sana siya dumating yung isang kapatid ni marian at isang matandang babae mukha ito si manang gloria.

"May kaylangan kaba sakin iho? At hinahanap mo ako?"

I nod and handed the peace of paper.

"Alam moba kung saan si Josephine ngayon?"

Umiling ako. Marian said if here family looking for her and just answer that i don't know, Nakita kong kumunot ang noo niya.

"Bakit hindi mo alam? Boyfriend ka niya diba?"

I nod.

"Yes I'm her boyfriend, but we have a big fight today and i didn't know where he is right now."

Mukhang napaniwala ko siya. Napalingon ako kay manang gloria.

"Halika iho, sumama ka sakin."

I nod and i follow him upstairs. Agad niyang tinuro ang isang pintuan mukhang ito ang kwarto ni marian.

"Yan ang kwarto niya, hito ang susi sa kwarto niya iho. Sige aalis na ako."

I nod and she finally left me alone. Agad kung kinuha ang susi at binuksan ang kwarto niya. I look around on Marian's room, It's so dark inside.

Agad kung lumapit sa ilalim nang study table niya, doon ko nakita ang isang kahon na naka balot. Agad Kong pinatung sa lamesa ang kahon at lumapit ako sa higaan niya. I look at the window and saw the beautiful sunset. I smile so that's why Marian love's sunset.

Ng makuha kona ang mga kahon na intos niya nilubot ko mona ang kwarto niya. And I found a photo album on the side of the closet. Agad ko itong kinuha at binuklat. I smile, picture niya nong graduate na siya. Ang dami niyang medalya mukhang matalino siya.

I look again on her closet there are full of medals and awards. Damn, she's  an academic achiever on her childhood days, pero nakuha ng attention ko ang isang notebook na kulay pula. Agad kung kinuha at binuklat iyun. Ow it's her diary i immediately close the notebook and close the closet.

Ow, I didn't notice na gabi na pala. I look outside again it's full moon. I smile, now i know why dad said that, nakakahalata na ako, kaya ba?

I'm having a crush on marian.