Hastahane koridorlarında yankılanan çığlıklarla birlikte ortalık Alanur için cehenneme dönmüş,kalbi sızlıyorken;yürüyor,bir yandan sedye ile ilerleyen adamla konuşuyordu.
A:Biliyorum iyileşeceksin,bana geleceksin.
𝒔𝒆𝒏 𝒉𝒆𝒑 𝒃𝒂𝒏𝒂 𝒈𝒆𝒍𝒊𝒓𝒔𝒊𝒏 𝒛𝒂𝒕𝒆𝒏.
_______
17 TEMMUZ • 1993
A:Ziya! Hadi gel yandım bak burada seni beklemekten.
Bacağını bıkmışçasına yere vuruyorken kadın,elinde bir demet günebakan ile geliverdi adam, duyduğu derin saadet ile gözleri ışıl ışıl parlıyordu kadının.
A:Ayçiçeği! Bunlar benim için mi?
Demet'i kadına uzatırken ekledi;
Z:Güneş gördüklerinde o'na doğru gidiyorlar biliyorsun,bu tarafa doğru dönmüşlerdi o kadar güzel bir sevgilim var ki hiç şüphem olmadı döndükleri güneş'in ışıklarının kendisine ait olduğundan.
Hissettiklerini açıklayamadığı birkaç saniye sustu,birkaç saat gibi geldiği için tekrar atıldı kadın.
A:Bunlar çok güzeller,nasıl öğrendin bilmiyorum
ama beni bu kadar önemsemen beni korkutuyor Ziya.
Ne olduğunu kavrayamayarak kafasını iki tarafa sallayıp kahverengi gözlerini buluşturdu karşısındaki okyanus gözler ile.
A:Bir gün ayrılacağız diye korkuyorum,sakındığın göze çöp batar derler ya,seni kaybetmekten korkuyorum benim sakındığım sensin çünkü.
Z:Sakınma, 𝒃𝒆𝒏 𝒉𝒆𝒑 𝒔𝒂𝒏𝒂 𝒈𝒆𝒍𝒊𝒓𝒊𝒎 𝒛𝒂𝒕𝒆𝒏.
Dakikalar içinde yüreğinde oluşan özlem dolu ıztırabın şiddetli sancısıyla ellerini kavradı kadının,avuç içlerinden öptü.
Z:Bir ellerin,bir ellerim yeter,belleyelim yetsin.
A:Seni aldım bana ayırdım,durma kendini hatırlat.
_______
Ziya odasına yerleşmiş,durumu stabil olmuştu.
A:Durumu iyi mi,ne zaman görebilirim?
Endişesi gözlerinden okunan kadının ağızından çıkan kelimeler bitince yerini karşısındaki doktorun kelimeleri aldı.
"Bağışıklığın önemi var kanına işlemeden önce bayılması çok iyi olmuş,geç kalınmış olsaydı sizinle bu konuşmayı yapamazdım,durumu stabil tek kişi girmek şartıyla görebilirsiniz.Geçmiş olsun."
Beste'nin annesine içeri geçmesi için kafası ile işaret etmesinin ardından içeriye atıldı kadın,karşısındaki adam çoktan gözlerini açmış bekliyordu bile kadını.
A:Ziya,ben çok korktum.Kim yaptıysa öğreneceğim emin ol.
Adam tek kelime etmiyor gözlerini dikmiş öylece bakıyordu karşısındaki okyanusa doğru korkmuş bir çocuk gibi,Alanur korkusunun dinmesi adına yalnız bırakmak istemiş ayaklanmaya kalkmıştı.
Z:Alanur,gitme.
Hasret ile kavrulan tenini bağlamış tenine,hızla kavramıştı karşısındaki 𝒑𝒂𝒎𝒖𝒌 𝒆𝒍𝒍𝒆𝒓𝒊. Bu hamle Alanur'un içine ılık bir bahar rüzgarı gibi esmiş,içini yumuşacık yapmıştı.
Z:Kelimelerin yeterli olmayacağını düşünüyordum, bu yüzden sana mektup yazmak istemiştim.
A:Tamam Ziya,yorma kendini.
