Kuzen | +18

13

Merhabalarrrr, nasılsınız efenimmm
Muhteşem bir bölümle geldim.
SINIR 200

Çağan okuldayken bende evi temizlemeye başlamıştım. Çalan telefonumla salondan mutfağa doğru ilerledim. Arayan teyzemdi.

Teyze:  Alo

Efsun: alo efendim teyze

Teyze: napıyorsun efsun, nasılsın arayıp soramadım kaç gündür?

Efsun: İyiyim teyze, evi toparlıyordum. Sen napıyorsun, hiç arayıp sormadın küstüm.

Teyze: Napayım teyzecim, benim işlerim bitti fakat eniştenin işleri hala var. Gelme süremiz biraz uzadı.

Efsun: Sorun de- Teyze kapı çalıyor ben seni tekrar ararım.

Teyze: Tamam kızım görüşürüz, kendine iyi bak.

Efsun: Görüşürüz teyzee.

Telefonu hızla kapatım kapıya dopru koştum. Çok bekletmiştim kapıda ki kimse...

Açtığımda karşımda benim yaşlarımda veya benden büyük olan birisi vardı.
"Buyrun" dedim
"Ben Çağan'ın yanına gelmiştim" dedi.
"Çağan şuan okulda" dedim.
"Gelmesine az kaldı zaten içerde bekleyeyim, sizin için sorun olmazsa" dedi.
"Yani sorun değil, buyrun içeri " dedim.

Eğer almazsam Çağan birşey diyebilir korkusuyla içeri aldım. Çocuk koltuğa oturdu.
"Bende Çağan'a haber vereyim" diyip ayağıya kalktığımda çocuğun üstüme yürümesiyle olduğum yerde dondum.

Bir anda elini ağzıma kapamasıyla çığlıklarım odada yankılandı. Kucağına alıp, koltuğun üzerine zorla yatırdı.
"NAPIYORSUN MANYAK! " diye bağırıp çırpınmaya başladım.
"KES SESİNİ SÜRTÜK" diyip dilini çıkarttı ve boynuma değdirdi. Sert bir şekilde öpmesiyle çırpınışım durdu ve arkadaki sehpada duran ağır vazoyu kafasına fırlatmayı düşündüm. Ya kaldırmazsam ve herşey kötüleşirse diye düşünmeden de edemedim.

Hızla vazoyu elime alıp  kafasına doğru fırlatmamla adamın yere düşmesi bir oldu. Vurduğumdan dolayı kafasıdaki kanlar yüzüme doğru gelmişti.

Adamın şuan ki tipi midemi bulandırıyordu ve korkudan elim ayağım titriyordu.

Kapının çalmasıyla birlikte düşüncelerimden dalıp yavşca ve donuk hareketlerle kapıyı açmaya gittin.

Açtığımda Çağan birden bağırmaya başladı. "Nerde kaldın yavrum " demişti.
Bir an ciddileşip yüzüme bakınca birşeylerin ters gittiğini anladı. Daha sonra bakışları elbiselerimi buldu. Yüzümü ellerinin arasına aldı ve kendine doğru yaklaştırıp öptü. "Noldu burda" dedi endişeli ses tonuyla.
Titreyen sesimle konuşmaya başladım. "Bilmiyorum" diyip ağlamaya başlamamla onun içeriye girip kapıyı kapatması bir olmuştu.

İçeri girdiğinde her tarafa yayılmış olan kanı gördüğünde gözlerini bana çevirdi.
"Asaf? " dedi. "Ne alak, noldu anlat bana" dedi hızla.
"Be-beni öpmeye çalıştı. Ve - ve dilini boyn- " derken lafımı kesti.
"Şşş tamam tamam" diyip bana sarıldı.

Ağlamam şiddetlenirken "Buna çözüm bulmalıyız " demişti. Kafamı kaldırıp "Ne gibi" dedim. Suratı bir anda ciddileşerek "Ortadan kaldırmalıyız" demişti. "Nasıl yani" demiştim korkarak. Bana baktı ve duraksadı. "Sana bu konuda güvenemeyeceğim" dedi. "Bekle beni burda geliyorum" diyip yukarı kata çıkmaya başladı.

Elinde kağıt ve kalemle geri inmeye başladı. Elini gösterip "bu ne " dedim.
"Sözleşme, yaptığım ve yapacağım herşey için bir belge" dedi. "Neden? " dedim. "Sen korkaksın ve hayatımı tehlikeye atabilirsin, şunu imzalada işimize bakalım" demişti. Kağıdı elime vermişti. Kısa ve öz yazıyordu.

"Yaptığımız ve yapacağımız şeylerin hepsi ortaktık ve sayın Efsun karaca herhangi bir ihanette bedelini canıyla ve malıyla ödeyecektir. Efsun Karaca'nın canı, malı, ruhu ve bedeni tamamen Çağan Bayraktar'a aittir. "

Ben resmen onun esiri olmamı istiyordu. "Ben kabul edemem bunu, resmen esirim ol diyorsun" dedim.
"Ben o zaman polisi ve ambulansı arayacağım, sonuçta ortada senin öldürdüğün bir ölü var" dedi.

O zaman tutuşmuştum, hapishaneye girmek istemiyordum. Ağlamaya başlamla, eline verdiğim kağıdı, tekrar bana uzattı . "Bunu kabul olarak görüyorum" diyip elime kalemi tutuşturdu. Ağlayarak ona bakıp hızla kağıda imzayı attım.
"Aferin bebeğime " dedi ve saçımı öptü.
"Şimdi yarım kalan işi tamamlayalım ortak" dedi ve ayaklandı.

Ayayayayay güzel yerde bitirdim. Bölüm nasıldı ayolll. Yorumlarınızı beklerimmmm.
SINIR 200