10.00.Bölüm(Final)

296 19 17
                                    

Kısa bi iki şey söyleyeceğim destekleriniz için teşekkürler. Bunu yazmaya başladığımda 1 kişinin bile okuyacağını sanmıyordum ne yalan söyleyeyim. Olabilidğince az yazım ve noktalama hatası yapmaya çalıştım. Eğer bi hata sizi rahatsız ettiyse özür dilerim telefondan yazdığımda fazla hata yapabiliyorum. Yine boş konuştum şimdi devam edelim.

Uyandığımda Tom, bana kitlenmiş bi şekilde bakıyordu. Üstü yine yarı çıplaktı. Kasları ve vücudu çok pürüzsüzdü. Onu dudağından öpmeye başladım. O da karşılık verdi. Sertçe birbirimizi öpüyorduk. Tom'un elleri belimdeydi. Tom daha sonra boynumu öpmeye başladı ses çıkarmamak için kendimi tuttum. Sonra onu tekrar öpmeye başladım.(Sonrası şey işte siz anladınız)

Yataktan duş almak için kalktım. Duşumu aldıktan sonra üstüme her zamanki gibi tshirt ve şort giydim. Mutfağa gittiğimde Bill ve Lea bana bakıyor, kulaktan kulağa konuşuyor ve kıkırdıyorlardı.

Jane: Hey gülüncek ne var? Söyleyin bende güleyim.

Lea: Balım aynaya bak neden güldüğümüzü anlayacaksın.

Hızla aynaya yöneldim. S*ktir. Boynumda bir sürü morluk vardı odaya koşup üstüme boğazlı birşeyler giymek istedim fakat hava olması gerektiğinden de sıcaktı. Üstüne bi 2 kat fondöten sürdüm. Tabiki tam anlamıyla kapanmadı ama yinede eskisinden iyiydi. Mutfağa tekrat gittim. Sonra arkamdan Tom gelince bunlar daha fazla gülmeye başladılar. Tom anlamaz gözlerle bakıyordu. Ona söyledim, umursamadı bile. Sofrada Bill ve Lea birbirlerine birşeyler söyleyip güldüler. Biz Tom'la oturup sakince yemeğimizi yedik. Sonrasında balkona çıktım. Canım çok fazla sigara istiyordu. Çıkarttım ve sigaramı yaktım.

Yanıma biri oturdu. Bu Lea'ydı bana o sırıtışıyls bakıyordu. Utandım bana öyle bakınca. Sonra ona sigara uzattım beraber orda sigara içip sohbet ettik.

Jane: Lea teşekkürler.

Lea: Neden teşekkür ediyorsun durduk yere?

Jane: Farkında mısın bundan 2 3 ay önce hayatımız nasıldı? Hergün yaptığımız şeyler, stresimiz, işlerimiz ama şimdi bak bizi gerçekten seven 2 adamla yaşıyoruz ve onlarla mutluyuz. Sen havaalanında Bill ile konuşmasaydın şuan burda olamazdık.

Lea: Asıl ben teşekkür ederim Jane. Asıl senin sayende burdayım evde bulduğun o parayla buraya tek başına gelebilirdin fakat beni de çağırdın ve benim hayatımı en güzel şekilde değiştirdin. Her zaman ama her zaman yanımdaydın. Sırf ben seviyorum diye almanca kursuna geldin benle, sırf seviyorum diye benle çeşit çeşit müzik dinledin, o kadar sorunla başa çıkarken bile bana destek verdin, küçüklükten bu yana hep yanımda kaldın benim senden başka kimsem yoktu fakat sayende şuan beni seven ve benim de sevdiğim mükemmel bi adamla sevgiliyim. Sen gerçekten benim için çok önemlisin ve seninle arkadaş olduğum için kendimi gerçekten şanslı hissediyorum.

Jane: Tanrım bu gözyaşları durmuyor.

Lea'ya sarıldım birbirimize sarılıp bi süre ağladık fakat bunlar mutluluk gözyaşlarıydı.

Bill ve Tom geldi.

Bill: Hey noldu, neden ağlıyorsunuz.

İkimizde gülümseyerek.

Lea & Jane: Mutluluk gözyaşları.

New Life// Tokio Hotel / Tom KaulitzWhere stories live. Discover now