~ sᴇʀᴇɴᴅɪᴘɪᴛʏ ~ [ ɢɪʏᴜsʜɪɴᴏ ]

/İntihar\

Shinobu çömeldiği yerden ayağa kalktı göz yaşlarını tekrardan koluna sildi, uzaklara doğru koşmaya başladı çok uzaklara.. saatlerce koştu.

Giyuu Shinobu'yu aramaya devam etti ama bulamadı nereye gitmişti bu kız? Saatler olmuştu.. Giyuu bir şeylerin ters gittiğini biliyordu. Düşünmeye başladı.

Giyuu: Ben liseli bir genç kız olsam ne düşünürdüm.. hm.. makyaj malzemeleri indirime girmi- saçmalama! Hah düşündüğümden daha zor olucak sanırım onu bulmak..

Aniden çalıların içinden bir ses geldi bir kedi boş bir sokağa doğru koşmuştu Giyuu kediye baktı, Giyuu onu takip etmeye başladı.

Giyuu: Belki de bu kediyi Tanrı bana göndermiştir onu takip edeceğim.

Shinobu ıssız yere geldiğinde biraz gezindi ve o köprüye gelmişti. Pek çok insanın kendini attığı o köprü. Yoğun kara sulara sahip bir nehir, karanlık bir orman, etrafı sadece gökyüzündeki ay ve yıldızlar aydınlatıyordu. Shinobu köprünün yanlarındaki asılı tabelalara baktı.

"Çok değerlisin, intihar sana yakışmazdı"

"Lütfen intihar etme :("

"Hayatta her şey çözülebilir, intihar bir çözüm yolu değildir"

Shinobu: Gelin benim hayatımı düzeltin de sonra bu tabelaları asın..

Shinobu tek tek tüm tabelaları okudu ama halen ikna olmuş gibi değildi, herkesi tehlikeye atıyordu, tehlikeye attığı bir kişi ise ablasıydı ve ablasının durumu ortadaydı. Daha fazla da bunun gibi durum yaşamak istemiyordu artık kimsenin hayatını ellerinden almak istemiyordu. Köprünün korumalıklarına çıktı atlamaya cesaretini topluyordu kalbi hızlıydı hiç olmadığı kadar.

Giyuu kediyi kovalarken biraz vakit geçmişti ama sonunda ıssız bir yere varmıştı bu kedi Tanrının gönderdiği bir hayvandı, yani Giyuu'nun tahmini doğruydu. Shinobu'yu burda bulabilirdi. Etrafına bakındı, kapkaranlık sadece ay ışığıyla aydınlanan bir orman ve kara suların iki tarafına inşa edilmiş ahşap bir köprü. Giyuu orada Shinobu'yu gördü. Ama çok geçti.

Shinobu köprünün üstünden kendini boşluğa bırakmıştı. Giyuu gördükleri karşısında ne kadar şok olsa da yaşadığı durum dolayısıyla ayaklarına enerji topladı, Giyuu hızla Shinobu'nun atladığı yere koştu zıpladı. Onun ölmesi istediği son şey olabilirdi.

Giyuu: KOCHOU!

Giyuu Shinobu'yu havalada yakaladı, süzülüyordu adeta bir kuşu anımsatırcasına, Ay ışığında parlıyordu bembeyaz teni, simsiyah parlak saçları ve ay ışığının doldurduğu masmavi gözleri..

Shinobu Giyuu'ya baka kaldı.
Bu onu kurtaran adam değil miydi?
Shinobu ister istemez içinden geçirdi "neden.. neden sürekli bu adam benim yoluma çıkıyor?.."

Shinobu bu gibi düşünceleri kafasında kurcalarken köprünün karşısına geçmişlerdi azda olsa biraz yuvarlanarak sertçe geçmişlerdi ama ikisininde bir sorunu yoktu fakat Giyuu sinirli gibiydi.

Giyuu ayağa kalktı Shinobu'yu da kaldırdı üstünü silkeledi Shinobu'ya kaşlarını çatarak baktı. Sesi emir veriyor gibiydi korkutucu bir enerji salıyordu karanlık ormana.

Giyuu: Neden intihar etmeye kalkıyorsun.

Shinobu: Bu seni ilgilendirmez, önceki olay için teşekkür ederim, ama bu olay seni ilgilendirmiyor.

Giyuu dişlerini sıktı aynı şekilde yumruğunu sıkmaya başladı yerinde titriyordu resmen. Shinobu Giyuu'ya bakıyordu korkmamışta değildi.

Shinobu: Eh, iyi misiniz?..