Capitulo 9

62 2 0
                                    

Mhm... Que dolor de cabeza. ¿Dónde estoy?, espera, estoy en la cama. Al lado de Gavi que ¿¡esta sin camiseta!? No puede ser. Me incorporo. Que cojones paso ayer. No me acuerdo de nada. Me levanto y me quedo mirando al chico.

Es guapo y esta, uff, genial.

A ver, es un deportista, claramente tendrá sus cuadritos.

Gavi abre los ojos y me ve.

- ¿Qué tal llorona? – ¿acaba de llamarme llorona?

- ¿Perdona? – es lo primero que consigo que salga por mi boca. - ¿Qué acabas de decir?

- Tranquila chica. – se aparta las sábanas de su regazo que dejan ver unos pantalones de chándal.

- ¿Qué paso ayer? ¿Es decir, paso algo entre nosotros? – Digo señalándonos a los dos

- Tranquila, no paso nada. Solo que te encontré abajo, te subí, empezaste a llorar y te quedaste dormida después de un rato.

- ¿Me podrías contar con detalles lo que paso? Es que no me acuerdo de nada de lo que paso ayer y me gustaría saberlo.

- Pues claro, pero eso después de haber desayunado e ido a entrenar. Así que vamos, vístete que sino no nos dará tiempo a desayunar. – Cojo mi teléfono de la mesita y miro la hora. Es super tarde.

Salgo corriendo de la cama y me pongo lo primero que encuentro en la maleta. Mientras, Gavi se está riendo de mí. Encuentro y me pongo unas mallas largas de Nike, un sujetador deportivo y un top de tirantes. Entro en el baño corriendo, me lo pongo y rápidamente me hago la skincare.

Salgo del baño y el niño ya está vestido con el chándal del barça.

- Va, que vamos tarde. – Me sigue. Abajo, entramos en el restaurante del hotel y ya estaban todos. Él se va con sus amigos y yo con mis amigas.

- Pero mira quien está aquí Ingrid, la desaparecida. – dice Alex nada más sentarme en la mesa.

- ¿Qué te paso anoche? Desapareciste repentinamente y después no te encontramos, nos preocupaste un montón hasta que nos contestaste al wats diciendo que estabas bien que estabas en la habitación. – la miro extrañada

- ¿yo?, ¿un mensaje? - cojo el teléfono y lo abro rápidamente. Efectivamente había un mensaje no mandado por mí, en el chat de calvas. – Ehh claro el mensaje, esque estaba muy cansada y ya no me acordaba. – Justo entra Luis y Xavi al comedor.

- Buenos días, espero que hayáis dormido bien. – dice Luis una vez obtiene nuestra atención. – El día de hoy será un poco cansado, así que espero que tengáis energía y ganas.

- Primero acabareis de desayunar y os iréis a cambiar. Nosotros os estaremos esperando abajo con el bus y a vosotros – señalando donde estamos nosotros – vuestros coches.

- Entrenaremos, vendremos aquí y comeremos, tendréis un tiempo para descansar y hacer la digestión, porque después os volveremos a esperar fuera ya que iremos TODOS al gimnasio. Después tendréis un tiempo para prepararos ya que por la noche iremos a una fiesta que ha organizado los organizadores de esto.

- Vestiros bien, ya que es importante.

- Dicho esto, podéis continuar desayunando.

Después de desayunar subí a la habitación, me cambié y bajé a bajo donde me esperaban las chicas y Dom.

Subí al coche y fuimos directas al campo para entrenar. Al llegar ya estaban los jugadores en los vestuarios. Nosotras entramos al campo y dejamos nuestras bolsas al lado del banco.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 12, 2023 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

El destino que nos unió // Fanfic Pablo GaviTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon