Sabahın ilk ışıklarında caffe yi açmaya giden Lamia kapıda bekleyen küçüklükten beri arkadaşı olan kardeş gibi gördüğü Şirini görür "Şirin sen bu saatlerde uyanmasını bilir mıydın"
Şirin ters ters bakıp üzülmüş gibi surat astı"aşk olsun Lamia ben hep bu saatlerde uyanıyorum "dedi
"Belli canım o zaman hadi yardım et "dedi ve kapıyı açıp içeri girdiler. Sandalyeleri düzeltirken çalışanların tek tek içeri girip hep bir ağızdan günaydın demişlerdi. Lamia bu duruma gülmüştü. "Lamia yarın geliyor musun?"
"Nereye Şirin" dedi yavaş adımlarla mutfağa doğru ilerlerken. "Lamia unuttun mu dedik yaaa beraber keçi burcundaki sergiye gidicez" "Ben unuttum tabiki de gidicez "dedi
İçeri bir adam girdiğini gördü. Ona derin bakarken tanıdık bir sima gibi geldi. Ama nerden bilebilirdi ki 5 yıl önce kurtardığı kişi olduğunu. Ardil Lamia'nın karşısında durdu. Lamia hemen şaşkınlığını üzerinden atıp "Buraya geçin isterseniz " dedi
Eliyle sağ tarafta duran pencereli kısmı gösterdi. Ardil onun gözlerinin içine bakarak oraya doğru ilerledi. Sandalyesini çekip oturdu. Lamia ya derin derin bakıyordu yüzünün her kısmını ezberlemek istermiş gibi. Lamia yanına gidip menüyü uzattı." Sade kahve " dedi . Şirin yüzünde büyük bir sırıtışla "Lamia bu adam sana bakıyor hemde alıcı gözüyle" diyip kahkaha attı. Lamia ters ters bakıp" Şirin istersen şansını zorlama yoksa ne olucağını biliyorsun " dedi hafif gülerek. Ardil kasaya geçip ödemeyi çalışana yaptıktan sonra son bir kez Lamia ya baktı. Ardil kapının önünde duran arabaya binip Ali'yi aradı " kızı gördün mü?" Dedi "Ali gördüm ben onu bırakmıyacam benim olana kadar" diyip telefonu kapattı.
(Umarım beğenirsiniz ☺️)
YOU ARE READING
Kayıp AŞK
General Fictionİçinde bir ışığa neden olan kadını tekrar görmek için her yeri arayan bir yürek .
