Anılar

10.bölüm

5 gün sonra

Salonda kanepemde uzanmış telefonda takılıyordum

Bu hafta diğer haftalara göre daha yoğun geçmişti ve daha fazla yorulmuştum

Üsten gelen bildirimle ona tıkladım
Cihan mesaj atmıştı

Cihan
Ebru müsaitsen
Sahile gelebilirmisin?

Siz
Tabi gelirimde
Neden

Cihan
Konuşmamız
lazım

Siz
Tamam ben
Hazırlanıp
Çıkıyorum
👍

Mesajı yolladıktan sonra Cihan emojiyle onaylamıştı

Ayağa kalkıp salondan çıktım
odama girip dolabıma yöneldim
Esofmanla tişört çıkarıp yatağımın üstüne koydum

Eve gelince biraz uyudum için picama vardı uyunıncada değiştirmedim için halâ onla duruyordum şimdi ise değiştirecektim

Pijamalarımı çıkartıp tişörtle eşofmanımı giymiştim,
saçımı tarayıp açık bıraktım

Bel çantamı kontör ettikten sonra anahtarımı içini koyup telofonumu aldım

Ayakkabılarımı giydikten sonra kapıyı kapatıp merdivenlerden çıkmaya başladım
Bina kapısına gelince kapıyı açıp dışarı çıktım

Kendime bir taksi çağırıp onu bekledim geldikten sonra sahile gitmesine söyledim

Sahile varınca ödemeyi yapıp arabadan indim

Sahile girdimde cihanın denizin bi kaç adım gerisinde yan durmuş beni bekledini gördüm

Omzunda siyah bir çanta vardı üstünde ise siyah bir tişört gri bir hırka altında ise siyah eşofman vardı saçlarını dağınık bırakmıştı

Onun yanına ilerlerken ona
"CİHAN. Dedim hafif bağırarak

Sesimi duyunca önüne döndü o anda göz göze geldik ona hafif tebessüm ettimde oda aynı şekil karşılık verdi

Yanına vardımda
"hoş geldin. Dedi

"hoş buldum, ne konuşcaksın benimle. Dedim

"biraz yürüyelim konuşmamız için kimsenin olmaması lazım.

"tamam peki.

Cihan yürümeye başlıyınca bende onu takip etmeye başladım
Yaklaşık 5 dakika yürüdükten sonra

Durduk Cihan etrafına baktı ardından
"kimse yok tamam burada konuşabiliriz. Dedi

"ay ne konuşcaz çok merak ettim. Dedim

Cihan çantasını omzundan çıkartıp yere koydu ardından eğilip azını açtı
İçinden yarım bi silgi pembe bi taç küçük bir hırka ve mor bi toka çıkartıp çantanın üstüne koydu

"Cihan bunlar ne. Dedim

Cihan yere oturup
"yanıma turumusun. Dedi

Kafa sağlayıp oturdumda konuşamaya başladı

"hatırlıyorsun sana bi anımı anlatımda kaderimiz benziyor Demiştin.dedi

"evet demiştim.dedim

"kaderimiz benzemiyor çünkü kaderimiz tıp tıpatıp aynısı.