GİZLİ KAMERA

0.2

Açelya: Cidden hassiktir! Bu fotoğraf ne? Nasıl bir manyaksın sen birde korkma diyorsun.

054*:Korkma benden açelyam.

Açelya:Bana açelyam diyip durma sapık herif

Açelya: Ya zaten ben niye hala seninle yazışıyorum ki polise gidicem.

054*:Bence denemek bile istemezsin

054*: *fotoğraf*

054*:Misafir odan çok rahatmış:)

Açelya: Ne! Ne saçmalıyorsun sen evin içinde misin?

054*:Ben heryerdeyim açelya.Senin olduğun her yerde

Açelya:Sen kafayı yemişsin polise gidiyorum.(1:15)

Mesajı yazıp sohbetten çıkmıştım. Bu herif neyin nesiydi. Üstelik kafayı yemişti. Korkuyordum. İlk defa böylesine korkuyordum. Misafir odamda olduğunu söylemişti. Aklıma gelen fikirle tırstım. Ya oradaysa? Ve benim gelmemi bekliyorsa diye düşündüm içimden ama korkudan delirmek üzereydim. Önce misafir odasına bakacaktım. Sonrada hemen polise gidicektim. Üstüm yarı çıplak bir biçimdeydi. O sapığın hoşuna gidecek derecedeydi. Üstüme saten gömleğimi giydim. Derin bir nefes alarak odadan ağır adımlarla çıktım. Sakin olmam gerekiyordu. Biliyordum panik olursam bayılabilirdim. Panik atağım vardı ve durumum sıkıntılıydı. Evde tek yaşamıyordum. Ev arkadaşım sevgilisinde kalmaya gitmişti. Kendisi ne kadar beni yalnız bırakmak istemese de sevgilisini de kırmak istememişti.

Koridorda sakin ve dikkatlice ilerliyordum. Misafir odasının kapısına gelene kadar ilerledim. Kapının önünde durduğumda tam geri dönecektim ki telefonuma mesaj geldi. Gerçekten bu kadar stres içinde kim mesaj atmış olabilirdi.

054*: Cesaret edemiyorsun ama güzelim gelsene hadi yanıma.(1:20)

Mesaja cevap vermedim. Kafayı yemek üzereydim. Benden ne istiyordu? Bedeni mi mi? Sanırım evet çünkü bunu attığı fotoğrafla kanıtlamıştı. Ama ben onun gibi bir sapığa istediğini vermeyecektim. Derin nefesler almalıydım. Sakin olmaya çalışıyordum. Daha fazla tahammülüm yoktu. Misafir odasının kapısını bir anda açtım. İçeride beklediğim kişinin aksine kimse yoktu. Yatarak fotoğraf attığı yatak tertemiz ve nevresimlerde hiç kırışıklık yoktu.

Aklımı kaybetmek üzereydim. Hemen elim telefona gitmişti. Ezbere bildiğim numarayı tuşladım. Hattaki polis, ekipleri göndereceğini söyleyince içim biraz da olsa rahatlamıştı. Polisin dediğini yapmalıydım. Ekip gelene kadar odamda kapıyı kilitleyerek durmam söylenmişti. Koşar adımlarla odama ilerlerken arkamdan bir ses duydum. Ama dönüp bakma cesaretinde bulunamadım.

"Ben her yerdeyim açelya,senin olduğun her yerde"

Bu cümle beynimin içinde yankılanıyordu. Biri beni arıyordu. Ama duymuyordum sanki,bilinç altım buna izin vermiyordu. Birinin sesini duydum çok yakınımda. Beni sakinleştiriyordu. Sakin ol açelya diyordu sanki. Dönüp kim olduğuna bile bakamamıştım. Ama sesi çok güzeldi. Kim beni sakinleştiriyorsa sesi çok, çok güzeldi. Birinin bana sarıldığını hissettim. Belkide deliriyordum bilmiyorum. O an için mantıklı düşünemiyordum. Evim iki katlıydı. Aşağıdan birşeyi kırma sesi geliyordu. Sanki yıkıp atmak istiyordu birisi evimi. Ses alt kattan geliyordu. Henüz sesin nerden geldiğini ayırt edemeyecek kadar delirmemiştim.Yanımda hareketlenme olmuştu. Beni sakinleştiren kişiydi sanırsam.