( II ფიკი )
გაიტაცო შემთხვევიყ მაგრამ შეგიყვარდრს.. სიკვდილი, მკვდრეთით აღდგომა, ტკივილი, მაგრამ ეს ყველაფერი სიყვარულისთვის... ორი მკვლელი ერთ სამყაროში, ერთ ცხოვრებაში და ერთ გრძნობებში
როცა გამოვფხიზლდი გავიგე.... გავიგე ჯონქუქი... ის მოკვდა (ნიანგის ცრემლები დამიშრა)
მეც ხშირად ვცდილობდი ამას სანამ ფსიქიატრიულში არ გამომკეტეს, ბიჭები ყოველ დღე მსტუმრობდნენ მაგრამ... მაგრამ ის არსად იყო მან მე დამტოვა და აღარასდროს დაბრუნდება ასე გაგრძელდა ერთი თვე ორი სამი და ბოლოს მათაც შეწყვიტეს ჩემი მონახულება ალბათ მიხვდნენ დროის ფუჭი კარგვაა ამ ფსიქოპატთანო
1 წლის შემდეგ
როგორც ჩანს შევძელი და ჯეონის გარეშე უკვე ერთ წელზე მეტია ვცოცხლობ, ამას თუ სიცოცხლე ჰქვი რათქმაუნდა... ყოველდღე ტირილი, დეპრესია, მონატრება და მსგავსი უაზრო გრძნობები რაც მთლიანად მჭამს ბოლოს სახლიდან როდის გავედი ისიც აღარ მახსოვს მაგრამ სახლშიც ვეღარ ვჩერდები უკვე
გადავწყვიტე კორეა დაეტოვებინა და მშობლიურ ქვეყანაში დავბრუნდე, იქნებ იქ მაინც ვიგრძნო სიმშვიდე დაახლოებით ერთი კვირის წინ ვანესას ველაპარაკე და ვთხოვე გავეცილებინე, დაღინებით მოითხოვდა ბიჭებსაც ვეტყვიო მაგრამ მაინც ჩემი გავიტანე და შევეწინააღმდეგე სწორედ დღეს დადგება ის დღე როცა ჯეონის, ჩემი ბაჭიისადმი გრძნობების გაქარწყლებას ვეცდები როცა ის მახსენდება დეპრესია მკლავს, თავის მოკვლას უკვე კარგა ხანია აღარ ვცდილობ რადგან რამდენი ეს ვცადე იმდენი ერთი თვე ფსიქიატრიულში ვიყავი უკვე ყველაფერი მომბეზრდა... სიცოცხლე აღარ მინდა ბაჭიის გარეშე
*** თვითმფრინავში ვიყავი და ყელსაბამზე ვთამაშობდი როცა...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
