Tita Laura's Secret

Chapter 24

Laura's Pov

Finally, nandito na ako sa Brazil. For eight hours flight and two hours of traveling para makapunta sa penthouse ni Lolo. Finally, dumating na'ko.

This is way too far from Aya.

I hope she's okay with her kuya.

"Good day, Ma'am. Senior Manuel is already waiting you on his office." Her assistant told me ng makapasok na ako.

I haven't saw this house for 15 years. Yet it didn't change even a bit. Full of bad memories before I left here.

I just ignore those people na nandito sa penthouse ni Lolo because I don't want to waste my time for those damn people.

I didn't knock, diretso ko lang na binuksan ang pinto and there.... I saw my Dad, talking withy grandfather.

Sabay silang lumingon sakin.

I rolled my eyes seeing their faces, the person who broke my damn peaceful life before. And now, gusto pa akong magpakita sa kanila after they cursed me na hindi ako kailan man makakabuo ng sarili kong pangalan because I'm nothing.

I started everything I have with nothing.

"Nice to see you again, Hija." Bati saakin ni Lolo habang nakaupo lang ito.

Nang makalapit na ako sa kanila, dad stood up at niyakap ako ng mahigpit. I push her slightly dahil alam niya that I don't do this kind of things around them.

Pretending to be kind when they even insulted me.

"Mamaya na ang drama diyan Edward, may pag uusapan muna kami ni Laura. Please leave us for now." Lolo said.

Kahit parang ayaw akong bitawan ni Dad ay pinilit parin niyang gawin ang nais ni Lolo.

Nagpaalam muna ito saaming dalawa before he left us kaya umupo nalang ako sa kung saan umupo si Dad kanina. May kinuhang kung ano ang matanda sa kaniyang drawer sa mesa, sobrang naiinip na ako and I already want to leave this place.

Napakasakit sa ilong ang amoy ng pabango. I have never like the Vanilla scent here thou I use it. After a long minute of waiting, he handed me a folder.

Questionable akong Tumingin sa kaniya, he look at me and signed na kunin ko ang bagay na kaniyang inabot saakin.

"What's this?" I ask as I don't know kung ano ang laman. Wala naman siyang sinabi whatever it is.

"See it with yourself."

I unfolded the folder, only to see the picture of mine with Aya na naghahalikan sa sasakyan ko. This is the time na kung saan ay pilit ko siyang hinalikan noong pumunta kami sa mall ni Lorrie kasama ang kaibigan ni Aya na si Olivia.

Bakit may larawan siya nito?

May car is heavily tented at sinigurado ko na maingat ako sa mga ginagawa ko.

"If you're thinking kung pano ko nakuha yan, that will stay on me. Don't worry, matagal ko ng alam na may gusto ka sa batang yan." He said seriously.

I thought he's not into this, and I know na tumatupad siya sa kaniyang mga pangako. Lalo na doon sa pagkaroon ko ng kalayaan na gawin ang gusto ko.

After all, they are the one who wants me to leave.

"So what is your main reason kung bakit mo ako pinapunta dito?" I started the serious conversation that we should have.

Kailangan kung makauwi as soon as possible, isang araw lang ay marami ng pwedeng mangyari.

And I'm overthinking kung ano ng ginagawa ng batang yun doon, I know how dumb she is. Baka isama pa siya ng kaniyang kuya sa mga lakad nito.