Tita Laura's Secret

Chapter 29

Nathalie Aya Pov

Nang makauwi na ako ay ako lang ang mag isa sa bahay, siguro nasa school pa si kuya kaya wala akong kasama dito.

Pumasok ako sa kwarto ko at nagbihis ng damit, siya namang tumunog ang phone ko. Hindi ko sana sasagutin dahil wala akong balak na makipag usap pero ng makita ko ang caller ID ay parang nabuhayan ang loob ko.

Sinagot ko ang tawag ngunit connecting pa naman kaya humiga ko sa kama, nakikipag vedio call na naman siya pero hindi niya pinapakita ang mukha niya. Sobrang pagod ata niya kaya ayaw niyang ipakita.

"Hi Tita!" Bati ko dito. Actually, she always turn off the camera kaya palaging mukha ko nalang ang nakikita ko.

Mas lalo tuloy akong nangungulila sa kaniya.

Wala talaga siyang balak na magpakita saakin, baka may kasama siyang ibang tao diyan sa pinuntahan niya.

"Hi, hows going? By the way, advance happy birthday." Sagot naman nito.

Nagulat ako dahil naalala ko na malapit na pala ang birthday ko, tapos kahit once hindi ko man lang naalala.

Busy din kase ako this passed days tyaka palagi ko siyang iniisip kaya hindi sumagi sa isip ko ang bagay na yan.

"Salamat Po, Tita."

"I'm sorry if ever I can't be with you on your special day. I tried to shorten my schedule but it's to imposible."

"Okay lang po, kasama ko naman ang mga kaibigan ko at si Kuya." Kahit na hindi okay saakin ay sinabi ko yun.

Sa totoo lang ay gusto ko talaga na kasama ang buong pamilya ko, Si Mama, si kuya, mga kaibigan ko at lalo na siya.

Gusto ko siyang pasalamatan sa ginawa niya para saakin, and also. Gusto ko ring makilala si Papa. Kuya vince once told me that I'm a product of rape kaya lumaki akong walang papa at kinasusuklaman ni Mama.

Kahit ganon ako nabuo ay gusto ko paring malaman kung sino talaga ang papa ko, I'm on my right age narin naman. At least makilala ko lang siya.

Muntik ko na tuloy malimutan ang nangyari kanina, is it okay na hindi siya pumunta para hindi ako mapagalitan o okay lang kung ano ang gawin niya as long as I saw her?

"But it's not okay for me, Aya. I'll work for it." Kaagarang sagot nito.

Nagulat naman ako don dahil kaagad nalang siyang nagsalit sa kabila ng pag iisip ko, she's always making sure na hindi ako maging lonely sa birthday ko kaya ginagawa niya yan and I'm so grateful about that.

Sobra pa siya sa Ina, namula ang pisnge ko thinking na gusto niyang umuwi dahil talaga saakin pero hindi naman ako assuming. Pero parang ganon na nga.

"Hayys, okay lang naman Tita kung wala ka. Makakapag celebrate pa naman tayo ulit, yung tayo tayo lang."

I don't know kung ano itong pinagsasabi ko. Yun lang din naman ang naisip ko na sabihin.

I wonder kung ano ang naging reaksyon niya sa sinabi ko.

"By the way, Lorrie told me what happened to you." Nawala ang ngiti ko ng maalala ko ang nangyari kanina.

Iba nadin ang tuno ng kaniyang boses and I'm sure, pagagalitan naman niya ako. I'm starting to get nervous pero inayos ko lang ang tindig ko.

"Tita, I can explain—"

Bumilis ang tibok ng puso ko at hindi ako mapakali. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kaniya ang nangyari.

"Don't worry, Aya. I'm not angry. Although I'm mad but the first thing I thought is your condition. Are you okay?"

Nanlambot bigla ang puso ko.