We can't be together⚡️Jeon Jungkook ff

Κεφάλαιο 12⚡️

Y/n POV.
Αγοράσαμε ότι χρειαζόμουν και γυρνούσαμε στο σπίτι αλλά έβλεπα ότι o Jungkook έκανε κύκλους αντί να πάει από το γνωστό δρόμο.
Y/n: Jungkook το ξέρεις ότι κάνεις κύκλους;;
Jk: Το ξέρω, κάνω κύκλους για να κερδίσω περισσότερο χρόνο μαζί σου.
Τον αγκάλιασα πιο σφιχτά, ήμουν τόσο χαρούμενη που ξέχασα τα πάντα του Wooseok, την Eunbin όλα. Μετά από κάποια ώρα γυρίσαμε στο σπίτι. Κατεβήκαμε από τη μηχανή.
Jk: Δυστυχώς φτάσαμε.....
Y/n: Γύρισες όλη τη Σεούλ το επόμενο στάδιο ήταν να πάμε και άλλη πόλη.
Jk: Το σκέφτηκα και αυτό!
Y/n: Χαχαχαχα.
Πήγα να βγάλω το κράνος.
Jk: Περίμενε να σε βοηθήσω.
Μου έβγαλε το κράνος και ήμασταν τόσο κοντά.
Y/n: Jungkook είμαστε στο σπίτι.
Jk: Έξω από το σπίτι-
Eunbin: Τώρα ήρθατε;;
Απομακρυνθήκαμε γρήγορα.
Jk: Eunbin;; Που ήσουν;;
Eunbin: Με χρειαζοντουσαν οι γονείς σου για κάτι.
Jk: Ήταν κάτι σοβαρό;;
Eunbin: Όχι. Εσείς τώρα γυρίσατε;;
Jk: Ναι, είχε κίνηση.
Eunbin: Εγώ αδειους τους βρήκα τους δρόμους. Αυτή η μηχανή τι είναι;;
Jk: Αυτό ήθελα να αγοράσω.
Y/n: Δεν πάμε μέσα;; Έξω θα καθόμαστε;;
Άνοιξα τη πόρτα και μπήκαμε μέσα.
Wooseok: Επιτέλους, μα καλά που πήγατε;;
Y/n: Βρήκαμε λίγο κίνηση.
Wooseok: Eunbin;; Όλα καλά;;
Eunbin: Ναι δεν ήταν κάτι σοβαρό.
Wooseok: Το φανταζόμουν απλώς ως συνήθως οι γονείς μου κάνανε χαμό χώρος λόγο. Αλλά δεν φαίνεσαι τόσο καλά.
Η αλήθεια είναι ότι και εγώ το πρόσεξα ότι δεν είναι τόσο καλά σα να έχει κάτι.
Eunbin: Καλά είμαι, απλώς είμαι λίγο κουρασμένη θα πάω στο δωμάτιο μου.
Jk: Έρχομαι.
Έφυγαν και η Jurin ρώτησε.
Jurin: Μύγα τη τσίμπησε;;
Y/n: Έλα ντε;;
Wooseok: Κουρασμένη είπε ότι είναι ξέρετε πόσο κουραστικό είναι να ασχολησε με χαρτιά;;
Jurin: Όχι άλλα δεν με νοιάζει κιόλας.
Wooseok: Πάντως ο αδερφός μου πρέπει να την αγαπάει πολύ, πήγε μαζί της πάνω......
Εκείνη την ώρα θύμωσα, στεναχωρήθηκα;; Ένιωσα ένα συναίσθημα που δεν ξέρω τι ακριβώς τι ήταν.
Y/n: Πάμε στο ατελιέ μου να το ετοιμάσουμε;;
Jurin: Ναι.

Jk POV.
Πήγαμε στο δωμάτιο και η Eunbin ήταν πολύ περίεργη, δεν φαινόταν κουρασμένη, την έχω δει κουρασμένη και δεν ήταν έτσι πιο πολύ μπερδεμένη την είδα.
Jk: Σου είπαν κάτι οι γονείς μου;;
Eunbin: Όχι.
Jk: Τότε γιατί είσαι έτσι;; Και μην μου πεις ότι είσαι κουρασμένη, γιατί δεν το πιστεύω.
Eunbin: Δεν είναι κάτι, θα μου περάσει.
Jk: Πες μου τι έχεις σε παρακαλώ.
Eunbin: Κάνε μου μια αγκαλιά και θα μου περάσει.
Την αγκάλιασα και με έσφιξε πιο πολύ.
Eunbin: Σε αγαπώ Jungkook!
Εκείνη την ώρα δεν ήξερα τι να πω, η αλήθεια είναι ότι είχα στο μυαλό μου τη Y/n.

*Skip time*.

Y/n POV.
Τελείωσα με το πανό και κοίταξα τη Jurin.
Y/n: Λοιπόν;:
Jurin: Τέλειο! Λες να πάθει τίποτα εγκεφαλικό και να τον χάσω;;
Y/n: Ούτε καν! Πάω να κάνω καφέ για μένα. Θες κάτι;;
Jurin: Φέρε μου ένα χυμό!
Y/n: Ok.
Πήγα στη κουζίνα και ετοίμαζα το καφέ μου ένιωσα δύο χέρια να τυλίγονται γύρω από τη μέση μου και να με φιλα στο λαιμό. Γύρισα γρήγορα και είδα τον Wooseok.
Y/n: Wooseok;;
Wooseok: Εγώ είμαι. Ποιός πίστευες ότι θα'ναι;; Χαχαχα.
Y/n: Ναι σωστά.
Πώς είναι δυνατόν να είναι ο Jungkook;;
Wooseok: Τι έπαθες;;
Y/n: Τίποτα.
Wooseok: Δεν θέλω να ξανά κοιμηθούμε χώρια και δεν θέλω να ξανά μαλώσουμε.
Έκανε κινητό να με φιλήσει αλλά γύρισα το κεφάλι.
Y/n: Δεν είμαστε μόνοι μας.
Wooseok: Γιατί ρε μωρό μου τι θα έκανα;; Ένα φιλί θα σου έδινα.
Y/n: Είναι πάνω η Jurin και με περιμένει.
Wooseok: Δεν σε αφήνω αν δεν μου δώσεις ένα φιλί.
Με παγίδευσε ανάμεσα στα χέρια του. Ακούσαμε κάποιον να βήχει, o Wooseok με άφησε γυρίσαμε και είδαμε τον Jungkook.
Jk: Σας ενόχλησα;; Sorry....
Έφυγα από'κει.
Y/n: Όχι, μην ανησυχείς.
Πήρα δύο ποτήρια και το χυμό και έφυγα. Γύρισα στο ατελιέ.
Jurin: Ααα και εσύ χυλό θα πιείς;;
Y/n: Εεε....ναι είπα να πιω και εγώ χυμό.
Jurin: Ωραία....