Bölüm .5.

106 12 79
                                    

Memleketime döndüm ama...
YA BU MERSİN'İN SICAĞI NEDİR ACABA?!? KLİMA BİLE ETKİ ETMİYOR DEĞİL DIŞARI ÇIKMAK BALKONA ÇIKAMIYORUM. DUVARLA DERTLEŞİYORUM EVDE,

DERİM YUMUŞADI SICAKTAN. ÜÇ ÖĞÜN BANYO YAPMAKTAN KOLUMA BAKINCA AYNA GİBİ KENDİMİ GÖRÜYORUM ADAMLAR SİLAHLA GÜNEŞE ATEŞ EDİYORLAR BURADA YAA!

Oh tamam sinirimi çıkardığıma göre artık rahat rahat başlayabiliriz♡

》》》

Doruk içeriye girdiğinde gözleri Çağın'ı aradı, göremeyince üst katın merdivenderine doğru ilerledi, basamakları hızlı adımlarla çıkarak kata ulaştı ve yakasını düzeltti, bir önce ki kadar olmasa da oldukça gergindi,
Bunları umursamayarak kapıyı tıklattı ve beklemeye başladı.

İçeriden gelen "gir." Sesi ile kapıdan girdi ve ardından kapattı.

Zahit bey, Doruğun öylece dikildiğini gördükçe yüzünde ki alaylı gülüşü büyüdü.

"Yaklaşmayı düşünüyor musun?"

Doruk, adamın neden garip baktığını çözemese de yaklaştı ve masanın önündeki koltuğa oturdu.

》》》

Maaş işinde anlaştıktan sonra yarım saat kadar ne yapması gerektiğini anlatan bir konuşma sonunda aşağı indi ve sağda ki küçük odaya girdi,

Siyah önlüklerin olduğu askılıktan bir tanesini aldı, beyaz gömleği üstünde olduğu için askılıkta ki en son kimin giydiği belli olmayan gömleğe gerek duymadan odadan çıktı ve sipariş almak için masaların dolmasını bekledi.

Arkasına yaslandığı sırada yanına gelen Çağın'ı fark ederek ona döndü.

"Naber?"

Doruk olduğu yere geri yaslanarak kollarını göğsünde birleştirdi ve konuştu,
"İyi senden?"

Çağın'da Doruk gibi arkasına yaslandı ve konuşmaya başladı,

"Her zaman ki gibi, sabah uyan, işe geç kal, zorla git, geri gel ve uyu."

Doruk anlatış şekline hafifçe güldü,
"En azından bir düzenin var"

Çağın, soyu tükenmiş bir varlık görmüş gibi bakıyordu,
"Sen ciddi misin? Buna düzen denilmez, eşek gibi çalışmak için okumuşum resmen,
7 saat çalışmama rağmen maaşım oldukça düşük"

Doruk bunu biliyordu, sadece ilk günü olduğu için geç gelmesine izin verilmişti,
ama yarın en geç saat 8'de burada olmak zorundaydı.

"Evet kuralları katı olabilir, zaten bunu bilerek başlamadın mı?"

Çağın'da Doruk gibi arkasına yaslanarak pencereye baktı,
"Kendi isteğimle çalışmıyorum, bunu sana söylemeyecektim ama sahibi amcam olduğu için babam tarafından zorla çalıştırılıyorum, yanlış anlama işimi seviyorum sadece kendime ait bir yerde çalışmak tek hayalimdi, tabii ki iyi yanları da var geniş, güzel ve bayağı bilinen bir yer, ama hem düşük maaş alıp hemde olması gerekenden fazla çalışıyoruz."

"haklısın. ama iyi yanından bak, herkes burada aşçı olamaz."

Çağın'ın dudakları hafifçe yukarıya kıvrıldı,
"İşimde oldukça iyiyim, buranın sahibi amcam olmasaydı ve burada çalışmak isteseydim bu benim için zor olmazdı."

Doruk Çağın'ın işini severek yaptığını gözlerinin parlamasından anladı.

"İşini seviyorsun ama burada harcandığını düşünüyorsun, oldukça haklısın."

UZAKWhere stories live. Discover now