29.Bölüm: Artık Her Şeyi Hatırlıyordum!

195 14 137
                                    

Merhaba sevgili okurlarım bölüm için hepinize iyi okumalar dilerim oy verip düşüncelerinizi yazmayı unutmayın lütfen ❤️

Bölüm şarkısı:
LP- Lost on you

______________________________________________                           (1 ay sonra)       Hayatım hızla değişmeye devam ediyordu

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

______________________________________________
                           (1 ay sonra)
      
Hayatım hızla değişmeye devam ediyordu. Kalbim ise birine alışmamak için direniyordu. Yeni şeyler öğrenirken bir yandan da bazı sorumluluklarımı yerine getirmek zordu. Ama önceliğim krallık için her zaman iyi bir yönetici olmaya çalışmaktı. Son bir ayda hiç olmadığım kadar çok çalışmıştım. Bu çalışmalarıma büyükbabamın da çok yardımı olmuştu. Krallıkta söz sahibi olmam için sadece 2 hafta kalmıştı bu iki haftadan sorna 18 yaşına basıcaktım. Tamamen reşit olacağım için kendi sorumluluklarımda artıyordu artık kimse bana bir çocuk gözüyle bakmayacaktı.

Bugün ise okulun ilk günü için hazırlıklara başlamıştım. Okulun 2.seviye öğrenciler için 3 hafta önce açılacak olmasına mı şaşırsam yoksa bu 3 haftada sınavlara gireceğime mi şaşırsam bilemedim. Burada bile sınavlardan kurutuluşum yoktu.

Hizmetliler odamda ki eşyaları yerleştirmemde bana çok yardımcı olmuşlardı. Bu sefer 3 valiz, 2 minik kol çantası ve kendi sırt çantam ile okula dönüyordum. Ayrıca büyükbabam bu seneden itibaren tüm okulda yeni gelişmeler olduğunu ve kullanılmayan tüm odaları öğrenci odası yapmak için çalıştıklarını söylemişti ve ben bunları şimdi öğreniyordum. Artık her öğrencinin okulda bile kendine ait odası vardı ve hafta sonu tatillerinde sık sık eve gitmek bizim, yani 2.seviye öğrencilerine yasaktı. Çünkü okulda kalıp, eğitimlere devam etmemiz gerekiyormuş.

Her şey hazır olduğunda hızla kahvaltımı yapıp, korumalar eşliğinde arabaya binmiştim. Luki için ise minik bir çanta hazırlamıştım. Bunu kendim hazırlamak zorunda kalmıştım çünkü luki'nin minik kıyafetleri çok dikkat çekip, Hizmetlilerin bir ton soru sormasına sebep olurdu. Ayrıca luki'ye o kadar fazla elbise yapmıştık ki bunun yanında ufak tişörtler ve pantolonlar yapmayı da unutmamıştık. Kendi ellerim ile minicik bir elbiseyi diktiğime bile inanmıyordum. 

Luki yol boyunca çantanın içinde durmak zorundaydı çünkü karşımda oturan koruma arabanın içinde uçan bir periyi görünce pekte olumlu karşılayacak gibi durmuyordu. Çantanın ağzını biraz açmıştım ki minik peri rahat nefes alsın diye. Zaten oda yolun başında uyumaya başlamıştı.

İçimde büyük bir sıkıntı vardı. Bu sıkıntının sebebi valerian'dı. Evet 1 aydır onunla konuşmamıştım. Babası ile konuşması pek iyi gitmemişti anlaşılan yoksa bana sürpriz yapmak için saklıyor olabilir miydi? İçimdeki sıkıntı bu düşünce ile biraz olsun kaybolmuş gibiydi. Ama kendimi böyle yalanlara ve ya hayallere kaptırmak istemiyordum. Babası ile konuşması iyi geçmemişse yapacak başka bir şey yoktu. Onunla pek muhatap olmamak en iyisiydi. Tabi her gün birlikte aynı masaya oturup, çoğu derslere birlikte girdiğimiz için bu pek mümkün olacak gibi durmuyordu.

Saklı Güç VARÎS (BİTTİ)Where stories live. Discover now