୨⎯ ⎯୧
Ratuj mnie, ratuj mnie Boże,
Bo chce skonać.
Na polu gdzie rośnie zboże,
Myśląc jak strach pokonać.
Więc ratuj, ratuj mnie Boże,
Bo tonę w odmętach oceanu.
Pamiętam tylko polarne zorze,
O których myślałam gdy brak było planu.
I błagam ratuj, oj ratuj mnie Boże,
Gdy czuje jak w twarz wiatr mi wieje.
Bo wiem że mi już nic nie pomoże,
I tracę nadzieję.
୨⎯ ⎯୧
CITEȘTI
❝Jutrzenka❞
PoetryNamiętność i ból to nierozłączne atrybuty każdego artysty. Budują inspiracje. Autobiografia wierszem pisana.
