19. Bölüm Yeni Bir Başlangıç 3... 2... 1

187 10 207
                                    

(Bu bölümde bol bol diyalog var. Biraz rahatsız olduğum için beynim edebiyata hazırlıklı değil. Sizide bölümsüz bırakmak istemediğim için konuşmaların daha ağırlıklı olduğu bir bölüm yazmak istedim. Fazla uzun sürdü. Böylece hiç sıkılmazsınız... iyi okumalar♡♡♡)

'O zaman okumaya başlayabilirsin Deniz Kabuğum. Çünkü bu, seninle benim masalımız.'

Ölüyordum.

Vallahi ölüyordum.

O kadar sınav üstüme düşmüştü ki böcek gibi ezilmiştim. Bugünden itibaren 1 gün 24 saat değildi benim için. Okul o kadar uzun sürmüştü ki iki gün boyunca sınav yapmıştık sanki. Beyin hücrelerim yanmıştı.

Zaten az biraz beyin hücrem vardı. Onlarda ölmüştü artık. Coğrafya ve Tarihi Yiğit yapmıştı ama diğerlerine izin vermemiştim.

Şuan evde olduğuma bile inanamıyordum. Bir günde 11 sınav...

"Kolay mı geçti sınavlar?" diye soran anneme yorgunluktan bayılacakmış gibi baktım.

"İnan bana özellikle de matematik çok kolay geçti. Hayatımda hiç bu kadar kolay geçen bir sınava girmemiştim."

"Eee o zaman 100 bekliyorum senden"

Bir ölü gibi konuşarak nereye baktığımı bile bilmeden, "Ne olduğunu bile anlamadan çok hızlı, çok rahat, çok profesyonel bir şekilde girdi bana." dediğimde elini alnına vurdu.

Gerçekten sınavın iyi geçmesini mi beklemişti?

"Peki tarih?"

"Onu söyleyemiyoruz malesef" diyerek ayağa kalkıp odama ilerledim.

Yatağa zıplamam ve yastığa kafamı koymamla uyumam bir oldu. Bu hayatta uyumak kadar güzel hiçbir şey yoktu. Yiğit hariç tabi...

🐚🐚🐚

'Ben bir ayyaşım sekiz çizer ayaklarım. Özlemişim sarhoşluğunu bu semtin sokaklarının...'

"Çok güzel söylüyorsunuz"

'Gecenin biri aptalın biri, kalbinin dışında bekliyor içeri girmeyi...'

Ellerim yanımdaki telefonun kapatma düğmesine gitti. Muhtemelen alarmım çalıyordu. Rüyam oldukça güzel olduğu için telefonu kapattım.

"Masal" sesi rüyamda bile nefes kesiciydi.

"Efendim" Elini saçlarıma koydu. Gözlerini üstümde dolaştırdı.

"Ne yapıyorsun?" Bunu sorması kafamı karıştırdı. Demin bana şarkı söylüyordu halbuki.

"Sana bakıyorum"

"Nasıl?!"

"Seni çok seviyorum Yiğit, beni bırakma olur mu?"

"Bende seni seviyorum Deniz Kabuğum. Eee iyi misin sen?"

"Sen varsan hep iyiyim"

"Sarhoş musun?" dediğinde gülümsedim.

"Sen o etkiyi bırakıyorsun üzerimde"

"Masal, sınavlar sende kafa yaptı galiba"

"Bilmem"

"Yarın saat kaçta geleceksiniz bize"

"Kaçta istersin?"

"Beni kendine tutuklu mu bırakmaya çalışıyorsun? Eğer öyleyse başarıyorsun da. Tiryakin oluyorum"

"Sarhoş mu yani?"

"Hem de kör kütük. Şey Masal, acaba gözlerini açar mısın? Yorgun olduğunu biliyorum ama böyle uyurken konuştuğun için bir garip oluyor. Görüntülü konuşuyoruz ya hani."

Deniz KabuğuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin