My sweet bully /minsung/

2.2

"R-Restoranınız mı, efendim?"

"Bu doğru"

'Bay. Lee benim patronum mu amk?!'

"Jisung, sana hatırlatmama izin ver... İtaatsizliğe müsamaha göstermem"

"Elbette efendim. Elimden geleni yapacağım, içiniz rahat olsun!"

"Sadece istihdamından bahsetmiyorum Jisung. Restoranın her yerinde kameralarım var ve davranışlarını net bir şekilde görebiliyorum"

"Çalışanım olarak bile oğluma karşı olan görevin her şeyden daha önemli. Görevdeyken diğer çocuklara bu kadar bakarsan--"

"Sonuçlarının olacağına söz veriyorum"

"E-evet efendim"

"Güzel. Aramıza hoş geldin"

Telefonu kapatırken uzun, sakinleştirici bir nefes aldım

'Asla mola veremeyeceğim, değil mi?'

İlk vardiyam yoğundu ama idare edilebilirdi. Artık ona bakmama bile izin verilmediği için Hyunjin'in antrenörüm olması zordu. Tuhaf davranışlarımı kesinlikle fark etti ama doğası gereği bunu sorgulamıyordu

'Bir şey yapmaya ihtiyacım var. Hyunjin faturaları ödemek için bu işe ihtiyacı olduğunu söyledi. Benim yüzümden kovulmasına izin veremem'

Restorandan çıkarken, yaklaşık bir milyon kısa mesajı ve cevapsız aramayı görmek için cebimden telefonumu çıkardım

Hepsi Minho'dan

Onları karıştırırken, hepsi oldukça öfkeli görünüyordu

'Her zamanki gibi sahiplenici... Eninde sonunda onunla Hyunjin hakkında konuşmak zorunda kalacağım. Belki babasını sırtımdan kurtarabilir?'

Başımı salladım ve sokakta yürümeye başladım

◇◇◇◇◇

Haftalar geçtikçe işler pek iyiye gitmedi. Ama hiçbir şey olmasa bile, en azından rahat bir kalıba giriyordum

Boş zamanımın çoğu Minho ile geçti. Bazı zamanlar yeterince iyiydi. Davranışı nadiren hoştu, ama öyle olduğunda, neredeyse kendimi onun arkadaşlığından keyif alırken buluyordum

Bay Lee'nin nefesi ensemdeyken Hyunjin ile çalışmak zordu. Ama öyle olsa bile, onun yanında olmak bile güzel. Ve sık sık ondan daha deneysel ikramlar örnek alıyorum!

Beomgyu'yu istediğim kadar çok göremiyorum. Minho'nun dikkati başka bir şeyle dağıldığında takılıyoruz. Hatta elimden geldiğince voleybol antrenmanı yapmasına yardım ediyorum

Bu, tatil için okuldan ayrılana kadar olağan günüm olarak kaldı. Beklendiği gibi, Minho birlikte vakit geçirmemiz için ısrar etti

☆☆☆☆☆

Her ne sebeple olursa olsun, onunla önceden değil, festivalde buluşmamı söyledi

'O nerede? Buluşmak istediği yer burası, değil mi?'

Tam onu ​​aramak üzereyken, sonunda Minho geldi. Telefonumdan başımı kaldırdım ve kendimi olduğum yerde donmuş halde buldum

'Vay...'

Minho her zaman yakışıklıydı ama bugün açıkça her şeyiyle dışarı çıkmıştı. Birkaç dakika kendimi ona bakarken buldum. Sonra gözlerim onunla buluştu ve ona hala cevap vermediğimi fark ettim

Bunun için gerçekten çok çaba sarf etmiş. Belki erkek arkadaşı olarak ben de biraz çaba göstermeliyim

"Minho... Sadece-- Vay canına"