((Z))
- ဝမ္ရီခ်န္း ရဲ႕ ကတိ
ဝမ္ရီခ်န္း က မလာစဖူး အလာထူးတဲ့ သူ႕ရဲ႕ထူးကဲတဲ့ ညီေတာ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။
" ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ မင္းက ငါ့ကို လာရွာရတာလဲ။
ပံုမွန္ဆို ငါကသာ မင္းကို သြားေတြ႕ေနၾကပါ။
မင္းက ငါ့ဆီကို လာတာက ရွားမွရွား"
ဝမ္ရိေပၚ က ထိုသို႔ၾကားေတာ့ ေခါင္းညိတ္ၿပီးၿပံဳးကာ
" အစ္ကိုေတာ္ က ကြၽန္ေတာ့္ကို နားလည္တာ ဝမ္းသာစရာပဲ။
ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး သံုးစရာမလိုေတာ့ဘူး "
ဝမ္ရီခ်န္း က ထိုသို႔ၾကားေတာ့ ဆက္ေျပာခ်င္တဲ့စကားေတြကို ျပန္မ်ဳိခ်လိုက္လို႔ နင္သြားမတတ္ျဖစ္သြားရသည္။ သူက သူ႕ညီေတာ္ကို ေျပာစရာမဲ့စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။
ဝမ္ရိေပၚက ထိုသိုျမင္ေပမယ့္ မတုန္မလႈပ္ျဖင့္ သူလိုရာကို တည္ၿငိမ္စြာ ေျပာလိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕စံရာထူးကို စြန္႔လြတ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး...။
ဒါေၾကာင့္ မၾကာခင္ အိမ္ေရွ႕စံကို ျပန္ေရြးရမယ္။
အစ္ကိုေတာ္က အဲဒီလူ ျဖစ္မယ္။
ကြၽန္ေတာ္ မယ္ေတာ္ႀကီး နဲ႔ သေဘာတူညီခ်က္ေတြ လုပ္ၿပီး မိဖုရားႀကီးကို လြတ္ဖို႔ေတြးလိုက္ၿပီး။
ဒါေၾကာင့္ အစ္ကိုေတာ္က သူမအတြက္ စိတ္ပူစရာမလိုပဲ အိမ္ေရွ႕စံရာထူးကို ယူၿပီး ဝမ္တိုင္းျပည္ရဲ႕တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ပါ"
" ေနအံုး... ေနအံုး...
ငါ့ စိတ္ကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထားပါရေစအံုး "
ဝမ္ရီခ်န္းက ထိတ္လန္႔စရာအေၾကာင္းအရာမ်ားစြာကို တခါတည္း ၾကားသိလိုက္ရလို႔ စိတ္ကို ဘယ္လိုထားရမလဲ မသိျဖစ္သြားသည္။ သူက စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ အရင္ထိန္းလိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုရွင္းေအာင္ထားလိုက္သည္။
ထိုေနာက္ သူ႕ကို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ေသေစခ်င္တဲ့ ညီေတာ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။
"အခု စိတ္ၿငိမ္လာၿပီးလား...
ဒီေလာက္ေလးနဲ႔ စိတ္႐ႈပ္ေထြးေနရင္ အိမ္ေရွ႕စံေနရာကို
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရိွပါ့မလား "
ဝမ္ရီခ်န္းက ထိုသို႔ၾကားေတာ့ မ်က္လံုးကိုလိွမ့္မိသြားၿပီး ထိန္းထားတဲ့စိတ္ေတြလြတ္ခ်င္သြားသည္။ သူက စကားတစ္လံုးစီကို ဤသို႔တည္ၿငိမ္စြာ ေျပာလိုက္သည္။
YOU ARE READING
ၾကင္ယာေတာ္ေရွာင္၏လက္စားေခ်ျခင္း (ကြင်ယာတော်ရှောင်၏လက်စားချေခြင်း)
Teen Fictionေရွာင္က်န္႔ : စိတ္မပူနဲ႔ မင္းတို႔ေတြကို ဒီအစ္ကိုေလးက ေကာင္းေကာင္းလက္စားေခ်မွာ ဇာတ္လိုက္ကို လည္း အလြတ္မေပးဘူး ဝမ္ရိေပၚ : ေျပာင္းလဲသြားတယ္ ဒါေပမဲ့ ဒါက မဆိုးရြားဘဲ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတယ္ ေရွာင္က်န္႔ ကိုယ့္ရဲ႕အေမ့ခံ ၾကင္ယာေတာ္ေလး ေသဆံုးၿပီး မေက်ေအးႏို...
