motorlum (+18)

ℎ𝑒𝑟 𝑧𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑦𝑎𝑛ı𝑛𝑑𝑎𝑦ı𝑚

medya: sarp ♈︎

｡☆✼★━━━━━━━━━━━━★✼☆｡

bu sözlerden sonra akmayan göz yaşlarım teker teker akmaya başlamıştı.
daha fazla dayanamayıp oturduğum yerde hüngür hüngür ağlamaya başladım.
"sarp beni lütfen evime götür." dedim yere çökmüş ağlarken.
"hemen." dedi ve beni oturduğum yerden kaldırdı.
"sen biraz sakinleş sonra konuşuruz." dedi sarp erene ve çantamı sandalyeden alıp beni arabasına götürdü.

~
eve geldiğimizde sarpın dürtmesiyle uyandım. "ilkin uyanman lazım eve geldik." dedi sarp.
"tamam tamam." dedim yarı uykulu bir şekilde ve tek gözümü açıp ona baktım.
"şu an çok komik ve tatlı göründüğünü söylemeden edemeyeceğim." dedi sarp ve gülmeye başladı.
bende kendimi tutamayıp gülmeye başladım.
"gülme!" dedim ve koluna vurdum.
bu olanlardan sonra ikimizde gülmek için sebep arıyorduk.

"hadi içeri geçelim artık." dedi ve eve doğru yürümeye başladık daha doğrusu o benim koluma girmiş beni yürütmeye çalışıyordu.
"ilkin çok az yol kaldı hadi." diye beni yürütemeye çalışıyordu sarp.
"bu böyle olmayacak." dedi ve beni kucağına alıp kapımın önüne getirdi.
"anahtarın nerde?"
"çantamda." diye mırıldandım.
sarpta çantamdan anahtarımı bulmak için karıştırmaya başladı bende o sırada daha fazla dayanamayıp kapının yanına oturup uykuma devam ettim.

sarp anahtarımı bulmak için çantamı karıştırırken gördüğü şeye şaşırmıştı.
"ilkin bu ne?" dedi sarp sinirli bir sesle.
"ne varmış?" dedim uykulu sesimle
"neyse bunu sonra konuşalım." dedi sarp ve çantamın içinden anahtarımı bulup kapıyı açtı.
"ilkin kalkacak mısın?" dedi sarp yanıma çömelip.
"uyumak istiyorum sarp,uyumak ve bir daha uyanmamak." dedim mırıldanarak.
sarp dediğime bir tepki vermeden "hadi içeri geçelim." dedi ve beni kucağına alıp kapıdan geçirdi ayağıyla kapıyı itti ve yatak odama gidip beni yatağıma bıraktı.
sarpın koluna yapıştım ve onu yanıma çektim.
"gitme" dedim ağzımın ucuyla.
"gitmem lazım ilkin tekrar aynı hatayı yapamayız." dedi sarp ve kolumu bırakıp kapıya doğru yöneldi.

"tek başıma kalmak istemiyorum." dedim ağlamaklı sesimle hemen yanıma geldi.
"hey hey sakın ağlayayım deme ben her zaman senin için burda olacağım, bunu biliyorsun değil mi?" dedi ve yüzümü ellerinin arasına aldı.
başımı salladım "sadece yanımda dur ben uyuyunca gidersin." dedim.
oda onaylayınca arkama dönüp uyumaya başladım 5 dakika sonra zil sesi geldi.
sarp kapımı yavaşça kapatıp kapıya bakmaya gitti.
"eren ne işin var burda?" dedi sarp sinirli bir sesle.

gelen erendi.

"çekil ilkini görmek istiyorum."
"ilkin falan yok git artık."
"onu görmeme izin ver." dedi eren yalvarır bir sesle.
tam yatağımdan kalkacaktım ki sarpın sesini duydum.
"eren kızı yeterince kırdın uzun bir süre seni görmek istemiyor." dedi ve eren bir şey demeden daha doğrusu diyemeden kapıyı yüzüne kapattı.
benimde kalkacak halim olmadığı için geri yatağa yattım.

~
"hadi ilkin kalk artık." diyerek dürtüyordu beni sarp.
"kaç saat oldu?" diye mırıldandım.
"5 saattir uyuyorsun ilkin bak akşam uyuyamayacaksın." dedi sarp ve yatakta doğrulama yardım etti.
"sen hala gitmedin mi?" dedim şaşkın bir şekilde.
"seni böyle bırakacağımı düşünmedin değil mi?" dedi ve gülümsedi.
"hadi öğle yemeğin hazır ben yedim sonrasında film falan izleriz." dedi ve yanımdan ayrıldı.
bende kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve yemek masasına oturdum.

"vay fettuccine demek bayılırım." dedim ve makarnaya direk daldım.
oda bu hallerimi keyifle izliyordu.
"bu arada şu mezuniyet balosu ne olacak?" dedi sarp birden ciddileşmişti.
"o konu nerden çıktı şimdi?" dedim makarnamı yerken.
"çok az kaldı katılacaksın değil mi?"
"katılmayacağım gibi görünüyor." dedim bu konunun kapanmasını ister gibi.
"neden?" dedi sarp şaşırmış bir şekilde.
"güneş hastanede yatarken mezuniyet balosunu düşünemiyorum."
"bu balo hayatında sadece bir kez olacak bir şey kaçırma derim ben." dedi sarp.
"düşünürüm, ne zamandı?"
"2 gün sonra." dedi sarp.
"benim elbisem yok ki." dedim şu an bahane bulduğumu ikimizde biliyorduk
"alırız bugün." dedi sarp cevabıma karşılık
başımı iki yana salladım "güneş orda yatarken alışverişe gidemem."
"az önce meryem teyzeyle konuştum güneşin durumu iyiymiş odaya almışlar" dedi sarp
bugünün en iyi haberi olabilirdi.
"ee çok iyi hadi hastaneye gidelim." dedim hızlıca sandalyemden kalkarak.