Zihnimin İçinde 7. Bölüm

19 9 3
                                    

"Sen sen...Neden"
Sağdece adamın gözlerine bakıyorum gözleri doldu ağlamaya başladı. Birden bana sarıldı. "Nerdesin kızım sen annen de gitti beni bıraktı tek başıma seni gördüm rüyamda gördüm biliyordum geleceğini biliyordum canım kızım." Siktir napıcam şimdi bırak beni be çok sıkıyor. Duman bunları duydu tabi ve konuşmaya başladı. "Sana söylemiştim bi süre burda kalırsın." Biraz düşündüm hayır bu zavallı adamın duygularıyla oynayamazdım. Zaten kızı tarafından bi kez hayal kırıklığa uğradı ikincisinide ben yaşatamam bu acımasızca olur baksana haline perişan olmuş adamcağız. "Gerçekten yüce gönüllüsün Yeşim peki şimdi napıcaksın." Bilmiyorum ama. Sanırım gerçekleri söyliycem. "Amca ben kızın değilim adım Yeşim istersen kimliğimi gösterebilirim." Sırt çantamdan kimliğimi çıkardım ve gösterdim bi süre sadece kimliği baktı sanki ordaki her yazıyı okuyordu. "Ama bu sen ona çok benziyorsun hayır olamaz kızmısın sen." Amk ya duman sen beni niye buraya getirdin ya. "Amca bak ben kızın değilim adım Yeşim kimliğimize gösterdim zaten zor durumdayım gidicek bi yerim yok polislerde peşimde bana yardım edermisin lütfen yoksa gidip kendime başka bi yer bulucam ve ben kızın değilim adım Yeşim." Donup kaldı napıcanı bilemiyordu yere bakıyordu sadece sonra kafası kaldırdı ve içeri girip kapıyı açtı. "İçeri gel bakalım Yeşim." İstemsizce gülümsedim ve içeri girdim. Kimliğimi verdi ve çantama attım. Eski bi evdi evin tam ortasında bi soba vardı her yerde patla parça halılar örtüler var bi tane koltuk var sadece eski parçalanmış artık onun dışında bi de sandalye var sanırım çöpten alınmış ve yerlerde oturmak için süngerler vardı. "Hadi geç otur kızım." Koltuğu işaret ederek oda sandalyeye oturdu. "Eee anlat bakalım ne yaptında polis peşinde." Derin bi nefes aldım. "Babam annemin öldüğünü söylüyor ama annem ölmedi o hep benim yanımdaydı sonra beni tımarhaneye yatırdı kaçmayı başardım ve şimdi burdayım ve annem yanıma beni koruyanı söylediği bişey verdi ne olduğunu bile bilmiyorum." Adam bi süre gözlerimin içine baktı boş boş hiç tepki yok endişelenmeye başladım. Daha sonra gözlerini bendem ağırdı ve dumanın olduğu tarafa baktı. "Adın ne senin?" Gözlerim kocaman oldu onu göre biliyorum. "Sahibim bana duman diye sesleniyor." Ananı sikiyim neler dönüyor burda lan. Duman bunları duydu. "Sakin ol Yeşim ve o küfür sana hiç yakışmadı. Evet Ahmet amca beni görüyor çünkü karısı'da ona bi koruyucu verdi." Ahmet amca bana söndü tekrar ve gülümsedi. "Evet benim de var tatlım gelsene." Diye içeri seslendi içerden bi kadın geldi gençti çok güzel bi kadındı boyu kısa birisiydi kısa siyah saçları ve iri gözleri vardı. "Bu koruyucum Sibel ona ölen eşimin adını verdim hatta onun bedenini onun gibi görünüyor sesi kokusu onun aynısı ona olan özlemimi biraz olsun dindirmesi için." Kafam çok karıştı bu şeyler koruyucu mu ve nasıl onun bedenini alıyor ağh. "Sana onlarla ilgili herşeyi anlatıcam. Duman aslında bi koruyucu koruyucu önceden ölen birisinin ruhudur eşim hayattayken bi ruhla anlaşmış ve onunla arkadaş olmuşalar sonra öldükten sonra onu bana koruyucu olarak gönderdi geldiğinde sadece bi ışıktan ibaretti sonra ben ona zihnimi kullanarak eşimin bi kopyasını oluşturdum." Dumana döndüm. "Ne ya i şimdi sen ölmüş birinin ruhumusun?"  "Evet"   "O zaman ban niye daha önce söylemedin?"     "Annem söylememi istemedi." Siktir    "Peki şimdi ben sana bi beden verebilirmiyim."   "Hayır beden veremezsin beni bi görünüme sokabilirsin bu herşey olur bi hayvan bitki yada bi insana benzete bilirsin."    İşte buna sevinmiştim hemen Ahmet amcaya bunu nasıl yapıca mı sordum. "Çok basıt gözümü kapat ve odaklan önce dumanın şimdiki halini gözünde canlandır yani ışık olarak. Sonra nasıl görünmesini iatediğini canlandır yavaşça saçında başlayark ayak ucuna kadar en ince detaylarıyla çünkü eğer unuttuğun bişey olursa öyle kalır." Dediklerini yapmaya başladım gözümü kapattım sonra dumanı zihnimde çizmeye başladım. Dalgalı ,siyah,saçları, beyaz, parlak ve yumuşak bi teni, gece mavisi , iri, gözleri, baktığın zaman seni boşluğa sürükleyecek uzayı ve yıldızları anımsatacak gözleri olucak, dolgun ve pemde dudağı, şekilli ve kaslı çenesi be köprücük kemiği aağh;) 🥴 damarlı ve kaslı kollar, uzun parmaklar, geniş omuzlar,ince bi bel, kaslı göğüsler ve karın, kalın ve uzun bacaklar ah Allahım. Penisinden hiç bahsetmiyorum bile. İşim bitti gözlerimi açtım zihnimde canlandırdığım muhteşem şey karşımdaydı. Siktir yoldan geçen herkesin kim olursa olsun genç yaşlı kadın erkek beni sik diye yalvaracağım bi tip oldu. Donup kaldım sadece dumana bakıyordum gözlerimi ondan alamıyorum o harika kendi yaptığım şeye hayran oldum ilk defa tabi duman aklımdan geçenleri duydu hepsini penis olayını bile oda ne diyicem
bilemedi orta da tuhaf bi sessizlik oluştu ama kısa sürdü sensizliği
Ahmet amcabozdu. "Gerçekten yakışıklı oldun" ikimizde kızardık sanki ikimizde aynı şeyi düşünüyoruz gibi.

Zihnim içinde Where stories live. Discover now