—
Kadın uyandı. Tek başına.
Etrafına bakındı. Kimse yoktu.
Köpeği neredeydi?
Yatakta doğruldu.
Yürümek için ayağa kalktığında bir şey onu yatağa geri çekti.
Elleri ile gözlerini ovuşturdu.
Komodininin üzerindeki suyu aldı ve içti.
Bardağı yerine koyacağı zaman komodininin yerinde olmadığını gördü.
Yavaşça kalktı.
Terliklerini giydi.
Odanın diğer ucundaki komodine doğru ilerledi.
Bardağı koyacağı zaman bardak elinde değildi.
Yatağa geri gitti ve yatağın altına bakmak için yere oturdu.
Yatağın altında bir not buldu.
Aldı ve notu yavaşça açtı.
"Güvenme." Yazıyordu.
Neye güvenmemesi lazım?
Kadının kime güvenmemesi lazım?
Kağıdı buruşturup yatağın altına geri fırlattı.
Ayağa kalkarken odasının yavaş yavaş döndüğünü farketti.
Gözlerini açtı, kapattı.
Ayakta durmayı başaramamışken bir de duvardan duvara koşturuyordu.
Ağzını açtı.
Kelimeler çıkmıyordu.
Sadece bir kaç inleme.
Konuşamıyordu.
Artık yorulmuştu.
Başı dönüyordu.
Daha sonra kafasının içinde bir ses yankılanmaya başladı.
"Aytana, gözlerini aç."
Etrafına baktı.
Ses nerden geliyordu?
"Güzelim. Aç hadi gözlerini. Kabus görüyorsun sadece."
Gözlerini aralamaya çalıştı.
Yapamıyordu.
Etrafına bakındı.
Kapının ucunda siyah bir şey duruyordu.
Korkuyla geri geri yürümeye başladı.
Siyah varlık üstüne doğru geliyordu.
Hala konuşamıyordu.
Sadece bir kaç mırıldanma, inleme.
Siyah varlık çok yakındı artık.
Daha da yaklaştı.
Daha da yaklaştı.
Yaklaştı.
Yaklaştı.
—
"Tamam, sakin ol. Geçti."
"Kabus muydu?"
"Evet."
Tom, Aytana'nın kafasını göğsüne yasladı ve yatıp gözlerini kapattılar.
"Kalkalım."
"Saat gece 03.54."
Aytana, yavaşça Tom'dan uzaklaştı.
"Seni çağırdığım için özür dilerim."
"Saçmalama. Senin istediğin her an, her dakika yanında olurum."
Aytana yavaşça gülümsedi.
"Şimdi sana kendimi açıklamam lazım."
"Neden, Tom?"
"Bill'in dedikleri hakkında."
"Konuş."
Tom, Aytana'nın bu tavrına güldü ve anlatmaya başladı.
YOU ARE READING
A Month With U -Tom Kaulitz
Fanfiction"Son bir ayın var. Bana bu hayatın yaşamaya değer bir şey olduğunu kanıtla, Tom."
