𝐃ois

998 131 18
                                    

O LOIRO PUXOU as mãos de Jeongin e Seungmin voltando para puxar Hyunjin, que estava parado olhando a cena, os incentivando a sair dali

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.


O LOIRO PUXOU as mãos de Jeongin e Seungmin voltando para puxar Hyunjin, que estava parado olhando a cena, os incentivando a sair dali. Foram em direção ao pátio, recuando ao ver a confusão e gritaria que estava acontecendo ali, alunos correndo para todos os lados, gritos de desespero e tiros eram ouvidos

Hyunjin puxou o ômega para si, impedindo que um aluno pulasse em cima dele, mas o garoto logo se levantou, e os alfas puderam ver de perto a aparência dele, o que os assustou. Jeongin tampou a boca ao ver o professor de política sendo derrubado no chão, e então suas entranhas começaram a ser arrancadas por alguns alunos. Yongbok engoliu em seco e correu em direção às escadas, começando a subi-las, sua cabeça trabalhando a mil para não desmaiar.

Seungmin gritou, o lee se virou, querendo ajudar, mas Hyunjin foi mais rápido, acertando uma bala no centro da testa do rapaz que o segurava e tentava o morder. O ruivo ficou desnorteado pelo barulho do tiro, e precisou que Jeongin segurasse sua mão e o guiasse, continuando a correr.

No corredor em que estavam tinha muito sangue, além dos seres de pele pálida e veias saltadas, então só puderam subir mais, Hyunjin tentava acertar o máximo das criaturas enquanto se locomovia. Seu trabalho seria morrer tentando proteger a todos, mas ali ele não conseguiria fazer isso, não conseguiria fazer nada se não garantisse que o ômega que apertava seu braço estivesse seguro.

O segundo andar também estava inabitável, quando chegaram no terceiro, Yongbok sentia que não conseguia mais respirar, pensando em sua bombinha de asma no mesmo segundo, sua velocidade diminuindo inconscientemente. Sentiu seu braço ser puxado, então continuou a se esforçar, mas parou ao ver que estavam encurralados, tinham aquelas coisas correndo em direção a eles, tanto atrás, quanto na frente.

Tentou abrir a porta que estava em frente a eles, uma provável sala de aula, mas estava trancada. Jeongin alcançou um extintor de incêndio, e com a ajuda do ruivo, eles quebraram a maçaneta, entrando os quatro na sala. Hyunjin já se virou, vendo como trancaria a porta, viu um armário grande de ferro e correu até ele, começando a empurrar em direção a porta.

Seungmin foi ajudar, pegando mais coisas para impedir a abertura. Yongbok estava caído no chão, e Jeongin procurava a sua bombinha em sua mochila, enfiando em sua boca e acionando quando a achou. A respiração do menor dali começou a se normalizar, e o azulado se permitiu suspirar aliviado.

─ Que porra é aquela? - Jeongin perguntou alto depois de garantir que estavam seguros, assustado com o que aconteceu.

─ Eu não sei, espalharam membros do exército em locais com o acúmulo de pessoas, mas não nos disseram o porquê - Hyunjin falou, se apoiando na parede para recuperar o fôlego.

─ Como não disseram? - Seungmin perguntou, se levantando.

─ Eu sou só um soldado, não nos passam informações confidenciais - o alfa militar falou

𝐆𝐎𝐄𝐌𝐔𝐋 ›  𝖧𝖸𝖴𝖭𝖫𝖨𝖷 ✓Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ