Kabanata 27

7 8 0
                                    

Kabanata 27

Work



"What are you doing here?" matigas kong sabi.

 

Bumaba ang tingin niya sa sahig. Bago ito binalik sa 'kin. He brushed off his hair with his other hand, then handed me the flower. Sumingkit ang mga mata kong napatingin doon. Hindi ko alam kung bakit nangingilid ang aking mga mata habang nandito siya dito sa harapan ko.

 

"I'm sorry, princess," he uttered.

 

Natawa ako doon. Para saan ba 'yon? It's been a long time. Ayaw ko nang balikan ang mga nakaraan. I want to focus on my future. Lagi ko namang sinabi ‘yon. Pero bakit kung kailangan gusto ko nang lumakad, maraming nakaharang? Sa tuwing payapa na ako, kaagad naman silang dadating.


"'Yan lang ba ang sasabihin mo?" walang gana kong sabi. Napapagod na akong magtiwala sa mga tao ngayon.

Nawalan na ako nang pag-asa sa kaniya, sa lahat ng tao.

"Please… hear me out…" he pleaded.


Ito ang naging mali ko noon. I quickly judge someone only to prove that I was hurt and couldn't find ways to believe whether it was true or not.

 

Gusto kong habaan ang pride ko. I still have anger for him—in fact, for them! But I realize I should let go of all of them because things that surround anger don't matter in the future. Its just a destruction of my healing.

 

Napapikit ako. The past has already been done. What ever I know today, what ever this guy will tell me, will be just spoken, but not livin’. Malapit na akong makalabas. Ayaw ko nang bumalik ulit para magkulong ulit sa lungkot.

 

"What is it?" 


Tumango siya. May namumuong luha sa mga mata niya pero pinigilan niya itong tumulo.


"I'm sorry for a year that I wasn't with you. I'm sorry for being a coward brother. I tried to look after you, princess, but I couldn't find the strength to tell you the truth. Hindi ko kayang saktan ka. I thought it was just a plain problem, but it became worse. I got depressed that time you called me. Ayaw kong kausapin anh kung sino. Ayaw kits kausapin dahil hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa 'yo. Paano ko sasabihin na hindi masyadong nakakasikip ng puso," paliwang niya.

 

Yumuko siya at umiling.

 

"The night you left Daddy in your mother's house. It was raining that time. Dad knows that you are hurt a lot. Nagaalala si Daddy sa 'yo dahil iniwan mo ang cellphone mo. Hindi alam ni Tita Ilene kung saan ka na at wala ka pang kain. Dad decided to follow you. The rain that time was so bad and strong. He got an accident and got accused of drinking while driving. He was the victim yet being accused."

 

Ang kaninang nangingilid kong luha ay kusang tumulo sa aking mga mata. I was too stunned to speak! Ano daw?

 

 

"Nagkasugat lang siya sa kaniyang binti. At ang isa pang biktima ay na comatose. Nang makalabas si Daddy sa hospital kaagad siya dinakip sa mga pulis para bayaran ang kasalanan ng iba! I was so mad at that time, Felicity! Lola and Tito couldn't do anything dahil malaking pamilya ang involved dito."


How Love Grows (Completed)On viuen les histories. Descobreix ara